Ch 7 မဂၤလာအၾကင္နာ / မင်္ဂလာအကြင်နာ

12.7K 1.2K 54
                                    

ZawGyi

ရိေပၚတစ္ေယာက္ ေဟာက္ရႊမ္းတို႔ လွမ္းေခၚသျဖင့္ခန္းမ႐ွိရာဘက္သို႔ ထြက္လာခဲ့သည္။ ခန္းမအျပင္ဘက္နားတြင္

"ရိေပၚ ငါတို႔ဒီမွာ"

"အင္း လာပီလား?"

"ေနာက္ဆံုးေတာ့လည္း မင္းလက္ထပ္လိုက္ရတာပဲ။"

ယြီပင္းမွအလိုက္မသိစြာေျပာလိုက္သျဖင့္ ေဟာက္ရႊမ္းမွ ယီြပင္းအားသတိေပးသလိုလွမ္းၾကည့္လိုက္သည္။

"ဒီမွာ ယီြပင္း 'မိတ္ေဆြဆိုရင္အနားမွာထားရတယ္တဲ့ ရန္သူဆိုရင္ေတာ့ အနီးဆုံးမွာထားရတယ္' ဆိုတာၾကားဖူးလား။ သူ႔ကိုငါ့ေဘးမွာထားမွ သူဘယ္ေျခလွမ္းေတြလွမ္းေနလဲဆိုတာ သိရမွာေလ။ ဝမ္ရိေပၚဆိုတာ ဘယ္အေျခအေနပဲေရာက္ရာက္ အရံႈးေပးမွာမဟုတ္ဘူး"

"ဟုတ္ပါပီကြာ၊ ဒါနဲ႔ ေဟာက္ရႊမ္းေရ ေ႐ွာင္သခင္ေလးကိုေလ ဘယ္သူမွမျမင္ဖူးတာ သူကအရမ္း႐ုပ္ဆိုးလို႔တဲ့"

"မင္းကို ဘယ္သူေျပာလဲ?"

"ခန္းမထဲမွာ လူေတြေျပာတာၾကားတာ။ အယ္! ရိေပၚဘယ္ထြက္သြားျပန္တာလဲ ပြဲစေတာ့မွာေလ"

"ရိေပၚက ဟိုမွာ ခန္းမထဲဝင္ေတာင္ဝင္ေနပီ မင္းမျမင္ဘူးလား"

" ဟီး ဟုတ္သားပဲ ဒါနဲ႔ ဖန္႐ွင္းေလးေရာမသိဘူး"

"အေရးထဲေၾကာင္ေနေသးတယ္"

ဝမ္ရိေပၚ ခန္းမထဲဝင္လာခ်ိန္တြင္ ဧည့္သည္မ်ားအေတာ္စံုေနပီျဖစ္ကာ လူအမ်ားစုကလည္း တီးတိုး တီးတိုးစကားေျပာေနၾကသည္။

"ငါေတာ့ ဝမ္ရိေပၚကိုႏွေျမာလိုက္တာဟယ္"

"ငါကေတာ့ေက်နပ္တယ္။ ဘယ္မိန္းမမွမရလိုက္လို႔"

ထြက္ေပၚေနသည့္တိုးႀကိတ္ႀကိတ္ စကားသံေတြကို ဝမ္ရိေပၚ လ်စ္လ်ဴ႐ႈလိုက္ရင္း father ရပ္ေနေသာစင္ေပၚသို႔သာေလ်ွာက္သြားၿပီးေနရာဝင္ယူလိုက္သည္။

တစ္ဖက္တြင္လည္း ေ႐ွာင္က်န္႔လမ္းမွာေတြ႔တဲ့ေၾကာင္ေလးကိုခ်ီပီး အခန္းထဲသို႔ျပန္လာခ်ိန္ အလွျပင္ေပးေသာသူမ်ားက

"ဟိုမွာ ဟိုမွာ ေ႐ွာင္သခင္ေလးက၊ သခင္ေလးဘယ္ေတြသြားေနတာလဲ? ေပ်ာက္သြားလို႔လိုက္႐ွာေနတာ"

နှလုံးသားထဲက တစ်ခုတည်းသောအချစ် /ႏွလုံးသားထဲက တစ္ခုတည္းေသာအခ်စ္Where stories live. Discover now