Doctor Next Door(COMPLETED)

CHAPTER 17

Pagbalik niya sa loob ay tanging si Giu na lang ang kanyang naabutan. Nasaan ang mga magulang nila? Bakit hinayaan siya nito sa labas at hindi binalikan?

At bakit ka niya babalikan?

Agad niyang naipilig ang ulo. Muntik na niyang makalimutan na hindi pala niya gustong makita ang lalaki. Kung hindi sana gumawa pa ng gulo ang lalaki ay hindi babangon ang galit na pilit niyang ibinaon.

Imbes na tanungin ito ay hinanap niya si Nana Nema. Naabutan niya ito sa kusina at naghuhugas nang kanilang pinagkainan.

Akmang bubuka ang kanyang bibig ay siya namang pagtunog ng telepono. Dahil basa ang kamay ng kasamabahay ay siya na ang sumagot.

"Hello?"

"Tina!"
Ang kuya Xander niya iyon. Bakit ito nasa kabilang linya?

"Kuya,bakit? Unuwi ka na ba? Saan kayo nila daddy?" Sunod-sunod niyang tanong.

"Tell that bastard. If something bad happen to dad, I will really kill him!"

Hindi pa siya nakasagot ay pinatay na nito ang tawag. Naibagsak niya ang telepono at hindi na pinagkaabalahang ibalik iyon sa cradle. Mabilis ang mga hakbang na binalikan ang kinaroroonan ng lalaki. Sapo nito ang ulo at nakapikit ang mga mata. Kahit namamaga pa ang mukha nito ay hindi siya nakaramdam ng awa. Tinawid niya ang distansya nilang dalawa at walang sabi-sabing sinampal ito. Hindi pa siya nakontento ay inulit ulit pa niya iyon. Ni hindi ito gumalaw para siya pigilan.
Tumigil lang siya ng makaramdam siya ng pagod. Sapo ang tiyan at dibdib na naupo siya kabilang bahagi ng sofa.

"What do you want Giuseppe? Ano pa bang gusto mo? Hindi ka ba titigil hangga't walang namamatay na isa sa amin? Tama na, please!"

"Hindi ko ihingi ng tawad ang ginawa ko Bettina", hindi ito makatingin sa kanya. Sapo nito ang ulong nakayuko at itinuon ang tingin sa sahig. "Dahil alam kong walang kapatawaran iyon. But I want you to know that, what I did was killing me deep inside too. I know, you won't ever believe and forgive me. But I'm here for.... For our child Bettina. Hindi mo man ako patawarin, at least let me have my right as a father."

Napailing siya. Ang kapal ng mukha nito.
"Ang galing mo rin Giu ano? No, you cannot father my child. She will be fine without you. Or haven't you remember? Nabuo ang batang ito dahil sa galit mo. Hindi ka ba nahihiya? Despite of what you did Giu, I have forgiven you kahit hindi mo hiningi. But being part of our lives is a different thing. We deserve better and it's not to be with you. Ayaw kong kalakhan ng anak ko ang mundo ng paghihiganti mo. I never sign up for that kind of life Giu. Kahit man lang sana respeto sa mga magulang natin. Umalis ka na at wag ka ng magpapakita pa. Kapag may nangyaring masama kay Daddy ay hinding-hindi na talaga kita mapapatawad. Just leave Giu, buo na ako. Binuo ako ng magiging anak ko. Soon to be, I'll be a mother. Sana naman may puso ka pa. Don't break me again."

Hindi niya napaghandaan ang pag angat nito ng mukha. Parang kinurot ang kanyang puso nang makita ang anyo ng binata. A swollen face and tears in his eyes. Ipokrita siya kung hindi siya nasasaktan sa anyo nito. But what she can do? Nadala na siya. Natatakot siyang maging ang batang nasa kanyang sinapupunan ay maramdaman ang poot sa dibdib ng ama nito.

"We don't deserve you Giu",mahinang anas niya. Ngunit sigurado siyang narinig nito ang kanyang sinabi.
Mapait lang itong napangiti.

"I know. I know Bettina. But that doesn't mean I gave up my right. Even if it is angered you, I still insist my right as a father."

At tuluyang sumiklab ang galit sa puso niya.  Tuluyan na siyang tumayo ulit para sugurin sana ito nang tawagin siya ni Nana Nema. Nasa kabilang linya daw ang kanyang ama.