YG Univeristy | JenLisa (Book 1)

Chapter 30: Jennie and Lisa

Jennie's Point of View

Hindi ko parin mabura sa aking isipan ang mukha ni Kai nang nilagpasan ko lang siya ng tingin. He seems confused at the same time hurt.

Muling sumikip ang aking dibdib habang nakikitang umiiyak ang iba. Nakatulala ang iba na animo'y wala na sa katinuan.

"Last day." Wala sa sariling sambit ko.

Sumagi sa isipan ko ang taong papatay sa akin. Bakit ang tahimik niya? Dapat ay dumawa na siya ng paraan para mailigtas ang sarili niya. Pero, bakit ang tahimik?

Hindi ko alam pero mas kinikilabutan ako sa katahimikan.

"You are still not safe." Banggit ni Lisa.

"I will never be safe in this hell."

"There is a place where you will be safe." Muli niyang sambit na ikinakunot ng noo ko.

Nasa likod nya ako kaya hindi ko makita ang expression niya. There is no safe place in this hell. Matagal ko ng tinanggap 'yon pero ano ba ang sinasabi ni Lisa? May alam ba siyang lugar sa impyernong ito na ligtas?

"Supremo!"

Napahinto kami sa paglalakad nang lumuhod sa harap ni Lisa si Chaeyoung na humahagulgol. Anong iniiyak niya? May nangyari ba? Bakit kay Lisa siya lumapit?

"T-Tulungan mo ako, nagmamakaawa ako sa iyo, Supremo. Iligtas mo si Mama."

Seeing this innocent girl seeking for help and sympathy is wrecking my heart and I can literally feel the pain she is feeling.

Nanatiling kalmado at seryoso si Lisa na nakatitig lang sa kanya. Naghintay ako na sumagot si Lisa kahit na malabong tulungan niya ang nakakaawang babaeng 'to na nagmamakaawang iligtas ang kanyang ina.

Mama?

"Chaeyoung!"

Bumalin ako sa matandang babaeng humahagos papunta sa aming direksyon. Habang palapit ito ng palapit sa amin ay mas nauunawaan ko ang lahat. Lahat ng nangyari sa classroom kahapon, tama ang hinala ko.

"T-Tumayo ka dyan." Pilit na itinayo ni Miss Ye-jin si Chaeyoung na humahagulgol pa rin.

I knew it! May relasyon ang dalawang ito. Ang sikip lang sa dibdib na mag-ina pala sila.

"Ma! Hindi ko kaya!"

Yumakap ito sa kanyang ina na unti-unting bumuhos ang luha sa kanyang mata. Parang pinipiga ang puso ko sa eksenang nakikita ko. Nanlalambot ang tuhod ko at parang naramdaman 'yon ni Lisa kaya hinawakan niya ang braso ko.

Umiling siya sa akin na parang sinasabi niyang wala siyang magagawa sa sitwasyong ito. "S-Supremo. I-Ilayo mo na ako rito." Pagmamakaawa ko kay Lisa dahil pakiramdam ko ay bibigay na talaga ang tuhod ko kung mananatili ako sa harap ng mag-ina.

"Kill me now." Sambit ni Miss Ye-jin kay Chaeyoung na ikinatigil ng pagtibok ng puso ko.

Parang nabingi ako. Parang-Shit! Ayoko ng ganito. Ayokong masaksihan ang ganito. Mahina ako sa ganito. "Are you alright?" Dinig kong tanong sa akin ni Lisa na halatang nag-aalala.

Hindi ko nagawang sumagot o lumingon man lang sa kanya. Nanatili ang aking mainit na mata sa mag-inang nagsisigawan.

"Hindi ko kaya Ma! Mamamatay ako kung mawawala ka!"

"Please, anak. Nagmamakaawa si Mama sa'yo. Patayin mo na ako, iligtas mo ang sarili mo. Nauubusan na tayo ng panahon."

"Ayoko! Ma naman eh! Ikaw na lang ang natitira sa akin. Kung mawawala ka, ano pa ba ang maititira sa akin? Ma, huwag namang ganito."