5. Bölüm 🌻🌻

478 379 151
                                    

Iyi okumalar galaksilerim.

Evet zor ama her uzaklık yakınlıktan daha güzeldir çünkü yakınlık kaybetme korkusu uzaklık da ise kavuşma ümidi vardır.


Irem odanın ortasına geldiğinde Gece Irem'in arkasına geçip konuşmasına başlamıştı.

" Kendini serbest bırak seslere odaklan benim sesim dışındaki seslere odaklan. Bir yılanın iç güdülerine sahip olduğunu hisset. Gözlerini kapat nefes alışını kontrol et yılanları düşün avını yakalamaya çalışan veya yuvasına doğru sürünen bir yılan. Pulların olduğunu dilinin çatal şeklinde olduğunu düşün. Nasıl hissediyorsun?"

Irem düşüncelerini toplayıp gözlerini açmadan konuşmaya başlamıştı. " Tuhaf organlarım yer değişiyormuş gibi hissediyorum. Ve bu huylandırıyor. Gözlerim kaşınıyor. Gözlerimi açabilir miyim?" diye kendini açıklamıştı. Eray oturduğu yerden kalkıp Ireme yaklaşmıştı. Gece Ireme gözlerini açabilirsin dedikten sonra o da Iremin önüne doğru geçmişti.

Irem yavaşca gözlerini açtığında Eray bir iki adım gerileyip yerdeki eşyalara takılıp düşmüştü. Gece gülümseyip eşyaların arasından aynayı alıp koşarak Iremin önüne getirmiştim. " Bak kendine bak." Irem aynaya baktığında farklı gördüğünü fark etmişti. Farklı görüyordu. Daha farklı tonlar.

" Farklı görünüyor etrafı tam seçemiyorum. Mor tonları var." demiş ve etrafını incelemeye başlamıştı. Gece elinde ki aynayı bırakıp Eraya bakmıştı. "Bak başardı. Artık yılan görüşüne sahip. Gözlerine baksana harika görünüyor. " Irem ellerini önüne siper ederek Eraygilin yanına gitmeye çalışmıştı. Yanlarına gittiğinde başı dönmeye başlamıştı. " Başım dönüyor." demişti Eray'ın kolunu tutarak.

Eray Iremi tutup kanapeye oturtmuştu. Gece olduğu yerden Irem'in yanına gelip oturmuştu. " Bu normal ilk denemen ve alışık değilsin. Gözlerin çok güzel görünüyor." demişti. Irem Geceye bakıp " Nasıl görünüyor ki?" diye sormuştu.

" Böyle yeşil renkte koyu ve açık yeşiller var ama birleşmemiş yani karışmamış birbirine dünyadaki maviler ve yeşiller gibi. Ortasındaki göz bebeğin çizgi şekilde. Cidden çok güzel." demişti Eray hayranlığını belirterek.

Irem gözlerini sıkıca yummuş ve elleri ile ovalamaya başlamıştı. " Gözlerim kaşınıyor. " demişti olduğu yere çöküp. Gece ve Eray da Irem gibi yere çöküp oturmuşlardı.

Gece eliniIremin dizine koyup konuşmaya başlamıştı. " Bu da normal ben ilk dönüştüğümde bir daha noramle dönemiycem diye ağlamıştım." demişti. Eray Gece'nin dediginden sonra kahkaha atmaya başlamıştı.

" Evet evet onu bende hatırlıyorum. Resmen aralıksız 7 saat ağlamıştı. Ege ile bende bir sürü fotoğrafını çektik gösteririm sana bir ara." demişti. Gece boştaki eli ile Eray'a vurup sitem etmişti.

" Sanki siz çok farkıydınız. Kendi oluşturduğu suda boğulup 2 gün hastanede baygın yatan da bendim zaten. Sonra ateş elementi kullanıyım derken merkez kütüphanesini de ben yaktım." Eray Gece'nin dediklerinden sonra daha çok gülmüştü. Ireme dönüp konuşmaya devam etmişti.

" Irem hiç unutmam bu varya ilk yılan olduğu zaman kendinden korkuyordu. Hatta evdeki bütün aynaları ve ayna görevi gören şeylerin üstünü kapatmıştı. Ege de öyleydi su elementini öğrendikten sonra kendini Poseidon sanmıştı. Benimde onlardan aşağı kalan yanım yok ama." Irem Eray'ın sözünü kesip " Sen ne yaptın ki?" diye sormuştu.

Koruyucu ( Kitap Oldu)Où les histoires vivent. Découvrez maintenant