I STILL LOVE YOU

11: SAXIA'S IDENTITY

Rehina's POV

"Rehina"
Nalingon ako sa familiar na boses na iyon

"Bobbie"
I said while tears are running down on my cheeks

Para bang palapit na ako ng palapit sa buhay na dapat matagal ko ng naranasan buhay na kasama ang anak ko.

Natayo ako para lapitan siya at yakapin but she refused to ng maupo ito sa harapan ko

"Ano bang gusto mo pag usapan"
Seryoso nitong sabi

Bakit ba sa tono ng pananalita niya ay parang wala siyang alam sa nangyayari inilayo niya ang anak ko ng hindi ko alam pero pinatawad ko siya dahil alam ko na nangulila siya noon kay Bernadette ng mamatay ito but my daughter hindi siya ang kapalit noon.

"Bobbie alam mo kung bakit hinanap kita kayo dahil gusto kong makita ang anak ko gusto kong malaman niya ang lahat at makilala niya ako bilang nanay niya"
I explained

"Nanay? May I remind you Rehina na inabandona mo si Saxia iniwan mo sa akin at hindi na binalikan kaya dapat lang na ako at ako lang ang kilalaning ina wala ng iba pa"
May galit sa boses nitong sabi

"Ano ka ba Bobbie alam mo hindi ba sumusulat ako sayo para ipaalam kung ano nangyayari pero...."

Kaagad naman niyang naputol ang mga sasabihin ko at doon na nagsimulang lumabas ang mga luha niya

"Pero ano?sabihin mo ano?isang araw napagod ka at nagpakasaya sa ibang bansa habang ako na naiwan sa anak mo nag aruga nagpaka ina sa batang walang kamuwang muwang Rehina. Hinintay kita hanggang sa makabalik ka pero wala kahit anino mo ang nagpakita sa amin ni Saxia hanggang sa isang araw naisip ko na angkinin nalang siya bago pa man ito magkaroon ng isip sa bagay bagay na makikita at mararanasan niya sa mundong ito!"
She exclaimed as tears running down on her face

I see how she sacrifice her life para lang mabuhay si Saxia sa mundong ito na dapat ako ang gumagawa.

"kung alam mo lang ang hirap Rehina na naranasan ko para lang kay Saxia lahat ginawa ko para lang mabuhay siya. I raised like my own child and hindi ako papayag na makuha mo lang siya sakin ng basta basta dahil sa ano?dahil nakakaangat kan ngayon sa buhay? You left right pwes panindigan mo!"
She added and I was like a manniquen that's left without any words.

Gusto kong mag paliwanag sa lahat ng nangyari sa akin pero paano kung wala siyang tenga para pakinggan ang lahat ng iyon

"I missed you my Xaan"
I whispered as I wiped my tears away

"let's go Rehina"
nalingon ako kay Oscar na nakatayo na sa may likuran ko

He's so silent when it comes to our daughter why because I want to do it on my own. On the first place me who to blame kung bakit nagkaganito kami kung bakit kami nagka hiwa hiwalay.

"I'm sorry"
I said while he's caressing my back

"It's okay my love,but please this time let me help you,I want to help you and be with Angela. She is our world our daughter"
He asked

"And I can't hide the pain everytime I see you begging for someone para maibalik si Angela. We are her parents and kahit baligtarin ang mundo tayo ang may karapatan sa kaniya."
He added

He's absolutely right kami lang ang magulang ni Angela and kami ang may karapatan sa kaniya sa kahit ano mang mangyari.

Dinala ko siya ng siyam na buwan sa sinapupunan ko at lahat ng hirap tiniis ko just for her to live to have the life that I want for her kung hindi lang nangyari sa akin ang mga bagay na yun sa ibang bansa alam ko na okay kami ngayon at magkasama