Saxia's POV
I love the smell of the wet sand and the sound of the waves that comes from the sea. The weather comes to a perfect beach mode and the perfect group of people that I have now by my side.
It was absolutely beautiful. A breakfast in the beach side,the set up is quite good and brilliant idea huh.
"Nagustuhan mo"
He askedOf course I do!
Natango tango nalang ako habang nakatingin sa kanila na malayo pa sa amin ay natanaw ko na.
"it's your Mommy's idea sabi niya gusto niyang maging special yung first breakfast na kasama ka niya sa table that's why....sobrang aga niyang magising para bulabugin kami ni Tito Oscar"
He explainedKaya pala naramdaman ko na parang gumaan ang kama ng maalimpungatan ako akala ko naman nag banyo lang si Mommy.
We walked slowly towards them but almost all of them looked at us with a smile on their face.
"They're here"
Sigaw pa ng bida bida kong friend syempre si Yena yun!"Good morning sweetheart how's your sleep"
It was Mommy she hugged me like there's no tomorrow"Great Mommy because I'm with you"
I said"sweet naman"
Ani DaddyErick pull a seat for me beside Mommy and him so nasa gitna nila ako dahil si Daddy ang pinaka center.
"Bakit nandito tayo?"
I asked tho alam ko naman na ang sagotMalay niyo lang naman hindi ba may ibang reason kung bkit dito
"Well,your Mommy wanted our first breakfast together to be special to be with your friends and to be with this noisy beach on our side"
Maloko pa nitong sabi na parang ingay na ingay sa dagatMedyo malakas kasi talaga ang alon pero pwede pa din naman maligo kahit na parang nakikisabay sa daloy ng puso ko ang bawat pag hampas nito sa tabing dagat.
"Anak kasi remember we first met sa tabing dagat"
She saidYeah tama naman yun nagkakilala kami sa tabing dagat ni Mommy na hindi pa namin alam na ang anak na hinahanap niya ay ako.
"Thank you Mommy"
I said she just hold ny hand and with that simple action i feel like she doesn't want to let me go again.Isang masaya at masarap na umagahan ang nabuo ngayong araw grabe lang yung saya dahil parang nabuo ako.
Buong buo!
Bobbie's POV
HINDI umuwi si Saxia!
Baka kasama pa din niya sila Rehina at Oscar at yun ang kinakatakot ko na baka sa pag sama niya sa mga taong yun ay makalimutan na niya ako.
Ako na nag palaki sa kaniya!
Ako na tumayong magulang niya sa loob ng maraming taon!
Ako na laging sumusuporta sa kaniya na kahit kailan hindi nagawa ni Rehina!
Madali akong nagbihis at malalaking hakbang ang ginawa para makalabas ng bahay ni hindi ko nga napansin na kasunod ko pala si Carlos.
"Bobbie"
Tawag pa nito pero hindi ko yun pinansinDere deretso lang ang lakad ko hanggang sa marating ko ang sasakyan
"Bobbie ano ba"
He yelled"Anong ano ba Carlos? Kasama ng ibang tao ang anak ko"
I yelled backHindi ko alam ang gagawin ko e basta ang alam ko kailangan ko siyang makausap para bumalik sa akin.
YOU ARE READING
I STILL LOVE YOU
FanfictionPosible bang manatili yung pagmamahal kahit nagbago na ang lahat? Posible bang mahalin mo pa din yung isang tao kahit nakalimutan ka na niya. Posible bang mahalin mo pa yung isang tao at umasa ka na babalik sa dati ang lahat lahit malabo ng mangyari...