Rehina's POV
"Rehina"
Nalingon ako dito na bakas ang pag alala
"hindi pa din siya kumakain simula kahapon, nag aalala na ako sa anak natin Oscar"
Naiyak kong sabi habang hawak ang kamay niya
Kahapon ng dumating sila kinabahan ako kasi dapat next week pa ang balik nila pero laking lumo ko ng makitang mugto ang mata ni Saxia at hindi makausap.
Para siyang nilamon na naman ng lungkot, takot at dilim.
FLASHBACK
"anak, mukhang napaaga ang balik niyo akala ko ba next week pa ang uwi niyo ha"
nag tataka kong tanong sa kanila ng makapasok sa bahay
pero napako ang mata ko kay Saxia na hindu mapinta ang mukha... mga matang namumula at mugto.
"Tita kasi.... "
"Anong nangyari kay Saxia"
ani ko
nilapitan ko siya ng biglang yumakap ito ng mahigpit sa akin doon nag simula ng marinig ko ang iyak niya
mga hikbi ng sakit... mga luhang hindu tumitigil sa pag patak
I caressed her back to stop her from crying pero walang tigil ito.
Kinakabahan ako sa kung anong pwedeng mangyari sa kaniya kaya minabuti kong patawagan si Oscar kay Yena
Im worried for my daughter ni hindi ko alam kung ano bang nangyari.
"Mommy.... bakit kung k-elan kaya ko na ba-kit ansakit na naman"
galit niyang sabi habang hinahampas ang ulo
"anak tama na please... nandito si Mommy sabihin mo sakin anong nangyari"
pag papakalma ko sa kaniya
hinawakan ko ang magkabila niyang kamay at kinulong sa bisig ko
"Mommy.... bu-buhay siya Mommy"
naiyak niyang sigaw
buhay?
sino?
naguluhan ako sa sinabi niya pero nakuha ko ng senyasan ako ni Yena na ang tinutukoy niyang buhay ay si Santi.
I mean paano?
tinapunan ko ng tingin si Saxia na walabg tigil ang iyak...
hindi ko alam abg gagawin ko!
paano siyang nabuhay gayong ang sabi ay kasama siya sa mga nasawi at tsaka nandoon si Oscar na confirm niya lahat.
hindi sa ayoko na buhay si Santi pero bakit sa tinagal tagal ay hindi niya manlang nakuhang bumalik dito
"Anak listen to Mommy okay... "
aniko ng harapin at tuyuin ang luha niya
I can't stand staring at her
mas nasasaktan ako bilang ina niya kasi wala akong magawa para gumaan ang sakit na nararamdaman niya.
"nandito ako ha, aayusin natin ito. Ako ang haharap kay Santi, aalamin ko ang lahat ng nangyari ha. please don't do this to yourself cheer up nandito kami si Chrism hindi ba, hindi ba yun naman ang mahalaga si Chrism anak"
mas lumakas ang iyak niya ng makita si Chrism na buhat ni Morisse
kinarga niya ito kaagad at mahigpit na niyakap
"I'm sorry baby, walang nagawa si Mommy sorry"
paumanhin niya dito
walang sabing lahat kami ay naiyak sa nakita namin...
I need to see him!
END
"im worried hon, ayoko ng ganito si Saxia,Im still looking for him pero hindi pa din nila ma trace kung nasaan na sila ngayon"
ani Oscar
BINABASA MO ANG
I STILL LOVE YOU
FanfictionPosible bang manatili yung pagmamahal kahit nagbago na ang lahat? Posible bang mahalin mo pa din yung isang tao kahit nakalimutan ka na niya. Posible bang mahalin mo pa yung isang tao at umasa ka na babalik sa dati ang lahat lahit malabo ng mangyari...
