The Knights of St. Harfeld

16- Nice to Meet You

She was busted.

Pero hindi naman niya sinasadya.

"Ito ang sekreto na hindi ko masabi sa'yo kasi nangako ako. Since nandito ka by yourself then wala akong nilabag sa pangako ko," ani Fenris.

Hindi niya alam kung dapat bang ma-relieve siya o mag-alala.

"Fine, fine, whatever. Ano ba 'tong lugar na 'to?" hindi niya mabasa ang itsura ng kaibigan.

Feeling sorry?

Galit?

Shocked?

"These are homeless people. They're the ones who couldn't pay their offering to the Church."

"What? There are people who can't pay? Akala ko ang Lower Class na ang pinakamababa."

Naalala pa ni Fenris kung paano nagalit ang kaibigan n'ya nang ma-declass ang pamilya nito dahil kulang ng one thousand dayals ang pera nito.

"Akala ko rin," aniya.

"We have to do something."

Nilingon ni Fenris ang baby na ngayon ay nagsimula nanamang umiyak. She must be hungry.

"Come here," niyakap siya ni Kilmar at agad siyang nakaramdam ng ginhawa. Hindi niya napansin na nanginginig na pala siya sa ginaw.

"Hindi ko pwedeng iwanan dito ang baby, Kilmar. Pero paano ko sila matutulungan?"

Huminga ito ng malalim. Wala itong maisagot dahil katulad n'ya, hindi rin nito alam kung ano ang gagawin.

Mas lumakas ang iyak ng baby. The young mother tried to feed her but because she didn't have enough milk, the baby wasn't feeling better.

"Paano kung dalhin natin sila kay Papa?"

Agad siyang napaangat ng tingin sa kanyang bestfriend. "What?"

"I mean, I don't know anyone that I can trust. Except you and your family, of course. Kahit sugarol iyun, alam kong tutulungan n'ya tayo. Though medyo malayo ang bahay n'ya simula n'ong ma-declass kami."

Saglit na nag-isip si Fenris bago siya napailing.

"What?"

"I have a very stupid idea," aniya.

"Ano?"

"Dalhin ang mag-ina sa bahay ng parents ko."

"But that was my stupid idea. Inagaw mo ang idea ko eh," ani Kilmar na may maliit na ngiti sa mga labi.

"At least mas malapit ang bahay ng parents ko 'di ba?"

"Sabagay."

At 'yun nga ang final decision nila. Dinala nila sa sulok ang mag-ina at sinabi ang kanilang plano.

"Hindi ba delikado para sa pamilya mo?" nag-aalangang sabi ng babae na mas humigpit ang hawak sa bata.

"They're great people. They will help no matter what. If my parents knew about this, they would offer to help."

"Pero paanong homeless ka at ang parents mo ay hindi? You look young," pilit nitong inaninag ang mukha niyang natatabingan ng kanyang buhok. She tried to hide behind her hair.

"Long story. Just know that we're trying to help you now. Kung hindi mo tatanggapin ito, hindi natin alam kung hanggang kelan si baby makaka-survive nang walang gatas."

Hindi sumagot ang babae saka hinile ang baby na hanggang ngayon ay umiiyak pa rin.

"Sige. Ngayon na ba?"