Chapter 29: Always

7.5K 280 217
                                    


Kindly play the song on the multimedia while reading this chapter. Thank me later.  :") 

__


CHAPTER TWENTY-NINE

Always


"CHEERS!" we said in chorus before drinking the wine.

Hindi pa namin kabisado ang pangalan ng bawat isa pero kahit papaano ay may kilala na 'ko sa kanila.

Tiningnan ko ang phone ko at napangiwi ako nang makita kong 11PM pa lang. Ang bagal yata ng oras dito?

No'ng maalala ko bigla si Quein, agad akong nagpaalam sa mga kasama ko at nag-ikot-ikot muna sa loob ng Santorini Palace. Nagbabakasakali ako na nandito pa rin si Quein. Nag-aalala kasi ako sa kaniya kahit hindi naman talaga kami magkakilala. Naalala ko kasi kung paano niya binanggit sa 'kin kanina na anak siya ni Coach John.

Bumalik ako sa lobby, at no'ng hindi ko siya makita doon ay dumiretso ako sa bar.

Wala rin siya doon.

Napabuntonghininga ako saka ako bumalik sa lobby para umupo. Tinanggal ko ang sandals ko at nakahinga ako nang maluwag dahil komportable na ulit ang paa ko.

Dapat nag-running shoes na lang ako, eh.

Tumambay lang ako sa lobby ng ilang minuto at nang makaramdam na ako ng antok ay kinuha ko na ang sandals ko saka ako tumayo.

Maglalakad pa lang sana ako pero agad akong natigilan nang makita ko siya na nakatayo sa tapat ng elevator.

Nakatalikod siya sa 'kin pero alam ko na agad na siya 'yon.

Nanatili akong nakatitig sa likod niya.

Everything between us ended a long time ago.

I've moved on. Or I thought I were. Until I saw him again.

My heart skipped, taking me back to when we were still together.

How come after all this time—he still has that effect on me?

It's been four years since the last time I saw him.

He's few steps closer to me, but it felt like he's so far away I couldn't even call his name.

He has grown taller.

Wearing a blue floral polo and a plain white shorts, he just stood there.

I know I can never have him again.

But maybe as old friends, we could still greet each other at least, right?

Right.

I should call him.

I walked closer to him and stopped short to breathe in and out.

I tried to calm myself.

I was about to call his name, but I immediately closed my mouth when a girl suddenly appeared beside him and clung her hands onto his arm.

I froze when I recognized her.

It's Crissia.

My chest suddenly felt heavy as I watched them.

They're happy together.

I took a step back and whirled around to walk away, but I halted when I saw Quein standing in front of me.

To Pay The Price (Belle Ville Series #2)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon