Daisy Lily Potter| Harry Potter İkiz Fanfiction [ASKIDA]

17. Bölüm

Yoruldum!

Gerçekten bir haftadır her gün farklı saatlerde zorla antrenman yapıyorduk. Beni arayıcı yapmakta kararlı olan Davies kazanmıştı. Beni istemediğim halde takıma alan profesör şimdi de arayıcı olmamı istiyordu! Her gün altın snichi görmeye çalışmaktan gözlerim bozulmaya başlamıştı. Onu ararken gözüm kayıyor ardından başım ağrımaya başlıyordu.

Sanırım benim gözümde de sorunlar vardı. Yakın zamanda Madam Pormfrey'den bir gözlük almam gerekiyordu çünkü dört gün sonra Hufflepuf ile maçımız var ancak ben hala snich'i dört dakikada tutuyorum. Derince aldığım nefesimi bıraktım, hemen şimdi almalıydım o gözlüğü yoksa koridorda yine biriyle çarpışabilirdim. Nedense her çarpıştığımda karşımda kızların hayran olduğu Diggory'i görüyordum. Şuana kadar iki defa çarpışmış olsakta her ikisinde de beni sinir etmeyi başarmıştı.

Onunla ikinci çarpışmamızın ardından sürekli takip edildiğimi hissediyordum ancak takip eden kişi her kimse benim zihin okumama karşın alakasız şeyler düşünüyordu. Beni bu kadar iyi tanıyan birisinden korktuğum gerçeği yüzünden asam elimle olmadan koridorlarda asla yürüyemez olmuştum.

Hogwarts güvenliydi ancak dışarıdan gelen tehlikelere karşı güvenliydi. İçeriden gelecek bir saldırı Hogwarts'a çok zarar verirdi. Nefesimi bıraktım bunları koridorda yürürken düşünmem çok saçmaydı neden sürekli bir şeyler düşünüyordum ki!

Beynim isteğim üzerine biraz durgunlaşınca etrafıma bakındım. Tanıdık olmayan yüzler, benim hakkımda konuşan öğrenciler ve kendi halinde takılan her daim mutlu olan masum öğrencilerle doluydu etrafım. Burukça gülümsedim, masum olmak isterdim doğrusu. Büyücü olmasamda en azından masum bir insan olsaydım. Her şeyden habersiz masum bir kız çocuğu olmayı her şeye yeğlerdim.

Yavaşça Hastane Kanadına girdiğimde Madam Pormfrey Gryffindor kovalayıcısı Angelina ile ilgileniyordu. Kaşlarımı çattım onların maçı bir gün sonraydı? İki maç ard arda olacak ardından bir ay boyunca maç olmayacaktı.

"Angelina bir sorun mu var?"

Bana dönen kız gülümsedi. "Hayır bir sorun yok Daisy sadece ayak bileğime Quaffle çarptı." Anladım dercesine başımı salladım. "Madam ben bir gözlüğünüz olup olmadığını merak ediyorum sanırım gözlerim snichi aramaktan bozuldu." Söylediklerime kıkırdayan Angelina "Davies seni zorla arayıcı yaptı değil mi?" dediğinde başımı olumlu anlamda salladım. "Onun gereksiz çimden adam suratını birkaç lanetle dağıtmak istiyorum." Çimden adamın ne olduğunu sorgulamayan Angelina'nın zihninde bir anı oluştu anı o kadar güçlüydü ki zihnine girmesem bile izleyebilirdim.

Ancak izlemedim.

Gözlerimi kapattım ve zihnine küçük bir duvar ördüm. Masum anılarını sadece o bilmeliydi. Başkasına anlatmadığı sürece onda kalmalıydı. "Gel canım otur şuraya bir büyü yapayım ona göre gözlüğünü vereyim elimde sadece bir adet gözlük var umarım idare edebilirsin." dedi ve siyah olan metal bir gözlük gösterdi. Ne tam yuvarlak ne tam dikdörtgen olan çok garip bir gözlüktü doğrusu. Kesinlikle bana yakışmayacaktı ancak başımı salladım. "Sonra daha güzelini getirttiririz değil mi Madam?" Ürkek sorumla kıkırdadı yaşlı kadın. "Elbette öyle yapacağız bu benim deneme gözlüğüm tatlım sen yenisini alana kadar bununla idare etmen gerekiyor." Anladım dercesine başımı yine ve yine salladım.

Hastane Kanadından çıktığımda uzun zamandır körmüş gibi etrafı incelemeye başladım etrafımda dönerek yürümeye çalışırken sırtım bir bedene çarptı. Umarım yine Diggory değildir!