Kalabalık sürünün tek hemşire dişi omegası Vensa, sürünün lideri delta ile anlaşamıyordu.. ""Aç." Kli göz devirdi, "Arkamdan ya hani? Nasıl açayım?" Vensa da göz devirmek istedi. Mecburen eldivenli elleriyle tişörtünü o sıyırdı yukarı doğru. Kli'nin ağzından canını acıldığı belli olan bir nida çıktı, "Acıyor mu?" "Çok acıyor hemşire." Vensa biraz daha nazik olmaya çalıştı. "Sıyırmış." Kli başını salladı, Vensa yavaş yavaş yarayı temizledi, "Sen iyi misin?" Hırıltılı çıkmıştı sesi, "İyiyim." Dedi Vensa sadece. "Bir daha karşıma çıkma dedim." Vensa sırıttı, "Sen çıktın." Kli de güldü, "Halkımdan kimseye zarar gelsin istemem." Vensa durdu, "O adam da senin halkından delta." "Demek ki istisnalar kaideyi bozuyormuş hemşire." Vensa ayaklandı, ayaklandığı anda delta kolundan tutup kendine çekti, küçük omega ne olduğunu anlamadan kendini oturan adamın iki bacağının arasında buldu. "Dikme." Vensa hayretler içinde kalmıştı, sıyırıktı ama derinceydi dikiş atmalıydı. "Öpünce geçer mi ki delta?" Kli neyden bahsettiğini anlamış gibi dudaklarını yalayıp güldü, Vensa'nın meydan okur gibi bir hali vardı, "Bilmem hemşire, denesek mi?"