Chapter 29

46 6 0
                                    

My mind is not in a good shape either my emotions. Until now I can still feel the lust of my blood to beat that damn police to death. But this day. I reserved this day for my family. A day of peace and stress free.

"Ready baby?" Wika n'ya habang isinusuot sa 'kin ang headphone. I nodded in him as an answer.

"I was born ready Styyx," he smiled at me and gently planted a kiss on my forehead.

"This is General Styyx Andervano, ready for take off," he said exhilaratingly.

"President Eurydice de Lara ready for take off too." Itinuon ko ang atensyon sa RADAR system. Until I noticed something quite different on it. This is not an ordinary chopper. It has the capacity to enter in a battlefield and fire some missile.

"You good baby?" Tanong n'ya.

"Yes I am."

"You look bothered," he said with wrinkled forehead.

"I'm totally fine. Marahil ay nasasabik lang akong makita ang pamilya ko," kibit-balikat kong wika. He suppress a gentle smile.

"Ganu'n din ako." Ilang oras ang naging byahe namin patungong Cebu, ngunit hindi ko ito naramdaman dahil panay ang usap namin.

We talked about random stuffs until he dragged the topic about marriage. He didn't mean about us getting married, he's just simply talking about it's responsibilities and how does it feels like.

Ligtas kaming lumapag sa isang rooftop ng isang hotel na napag-alaman kong pag-aari pala ng matalik na kaibigan ng kan'yang ama.

"I'm famished baby, let's go grab some food?" I nodded in his question. It's currently 10:30 in the morning and yeah, jetlag.

Matapos n'yang tawagan ang may-ari ng hotel na s'yang linapagan namin ay inalayan n'ya na 'kong bumaba. He called him tito Filip.

Suot ko ang isang simpleng itim na blouse at jeans. While he is wearing a navy blue polo and a white Guess shorts. Isinuot ko na ang itim kong sumbrero at ganun din s'ya. I even wear a face mask para hindi ako makilala. Now I look like some kind of a kidnapper.

Nag-umpisa na akong humakbang nang bigla ay nagmamadali s'yang tumakbo pabalik sa chopper. He grabbed something from it. Nakangiti s'yang bumalik sa 'kin, at ngayon ay nakasabit na sa likod n'ya ang isang gitara? Anong gagawin n'ya sa gitara?

"What is that for?" Kibit-balikat n'ya akong sinagot.

"I'll give your family a serenade later," he flashed a smile.

"For what?"

"Perhaps to please them?" Nag-aalangan n'yang wika. Hindi na lang ako sumagot pa at nagpatuloy na kami sa paglalakad. Nang marating namin ang elevator ay mabilis pa sa alas-kwatro n'yang pinagsalikop ang mga kamay namin.

"Come on we're in the elevator, what's with the holding hands General?" He flashed a menacing smile.

"I just miss this baby," nakangising wika n'ya. Wala akong nagawa nang mabilis n'yang tinanggal ang suot kong face mask at pinagdaop ang mga labi namin. Napasinghap ako nang sa wakas ay bitawan n'ya na ito matapos tumunog ang elevator. Isinuot kong muli ang facemask ko nang tumigil kami sa isang mataong hallway.

"You're impossible General," naiiling kong wika.

"Always Ms. President." Nagkibit-balikat na lamang ako at hindi na sumagot pa. Dinala n'ya ako sa isang restaurant ng hotel na kung saan ay walang masyadong tao, o kung meron man ay malalayo ang mga ito. He insisted that the food was already paid so I did nothing but to eat. Matapos ang ilang minutong pagkain ay hindi na kami nagtagal pa. I called mang Erwin to fetch us.

Pearl Of The East | ✓Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon