Chapter 20

63 6 0
                                    

First and Last

Life is not cruel. It's the people.

Isang taong gusto lang naman mabuhay nang payapa at makapaglingkod sa bayan ang walang ka-awa-awang binawian ng buhay ng mga taong halang ang bituka.

Hypocrite and narcissistic people, who only live for their own satisfactions. People who are hungry for money and power. People who don't even know the word life.

Because what life means to them is money, and power. They are people beyond the word monster, and an infinite curse will never be enough for them. And I will forever loath them for that.

Whoever the culprit behind all of this mess, I'll make sure that he'll burry his own life in the pit of death. I'll make sure that he'll wake up from his stupid mentality, that life is not just about power and money-but making other people happy.

I'll make sure that he'll bleed money, untill he'll plead me to shot his head directly.

I'm willing to recieve revenges. But when I'm the one who's avenging, my enemy won't be happy. I create and play my own game in my dirtiest way. And I never let my enemy have his time to point a gun on me.

Prepare for my avenge man, mostly when I already know you.

Marahas kong ikinuyom ang mga kamay ko sa galit. Sapat na ang mawala ang totoo kong pamilya. Pero ang muling mawalan ng ama ay hindi na tama. Hindi ako naging isang Lieutenant at Presidente sa pamamagitan nang maikling panahon lang kung hindi malaki ang utak ko. Kahit pilit pa man syang magkunwari ay mga mata na nya mismo ang nagsasabi ng katotohanan.

Damn! Sisiguraduhin kong pagbabayaran nya ang lahat.

Matapos ang pag-uusap namin ni Detective Chlonan, ay hindi na ako nag-aksaya pa ng oras agad akong tumawag sa mga taga NBI.

" Who paid the man? " Agaran kong tanong kahit alam ko naman kung sino. Hindi na ako nag-abala pang bumati. Wala ako sa kalooban.

" He still don't talk ma'am, " marahas ko na lang naihampas ang mga kamay ko sa lamesa.

" Notify me when he spill the tea, " paalam ko saka ibinaba na ang tawag.

Marahan ko na lang inikot ang swivel chair ko saka kinagat ang dulo ng bolpen na hawak ko. Habang iniisip ko kung paano ko mababalatan ang leon, sa teritoryo ng tupa.

He's good at pretending even his bloodline. Kung titingnan ay parang silang mga santo na hindi makakabasag ng baso. Well their bad, they don't know how to hide their moves from me. Their gestures are too easy to read.

Poor him. Hindi nya maitatago sa simoy ng hangin ang sikreto nya sa sandaling ngumiti sya sa 'kin. O para mas malinaw ay isang ngiti nang sarkasmo.

He may be good at hiding his lion's fur to the eyes of every sheep. But he can't hide from the eyes of the shepherd.

Napangisi na lang ako dahil sa mga bagay na tumatakbo sa isipan ko. But right now kailangan ko munang manahimik. I'll let him savour his moments of freedom until one day he'll surprisingly wake up inside a cell.

" Ma'am? " Napatango na lang ako sa pagtawag sa 'kin ni Zalysha.

Sa dami nang iniisip ko ay hindi ko namalayang gabi na pala.

Iniligpit ko na ang mga gamit ko at sumabay na 'ko kay Zalysha papalabas.

Ngunit nagulat ako matapos makita si Emmanuel at Erick. Binigyan ko sila nang nagtatakang tingin.

Are they okay?

" Ako na po ma'am, " masuyong sabi ni Emmanuel saka kinuha ang hawak kong bag.

Pearl Of The East | ✓Where stories live. Discover now