İHDAS/çapulcular

12

Günlerimi Teddy ile geçirirken biraz da olsa kendimi bir insan gibi hissetmenin mutluluğunu yaşıyordum.

Ona öğreteceğim büyüleri,haylazlıkları hatta belki biraz da Nymphadora'yı çıldırtacak numaralar için gün sayıyordum.

Ama bir yandan Harry ve Neville ile vakit geçirmek için çaba gösteriyordum.Her ikiside belkide hayatımı kökünden değiştirmiş iki güzel kadının çocuklarıydı.

Alice'i her yıl düzenli aralıklarla ziyaret ediyordum.Beni "Gelin çiçekli kadın" olarak hatırlıyordu.Onu ziyaret ederken Lily de yanımda olmak isterdi bundan adım gibi eminim.Ancak bana sadece adını paylaştığı bir demet güzel çiçek eşlik edebiliyordu.

Şimdi yoldaşlığın kapısında dikilmiş bana denilen şifreyi hatırlamaya çalışıyordum.En sonunda pes etmiş zili çalacakken aniden açılan kapıyla sendeledim.

"Daha yeni sustular!"

Kızıl saçlı kız sinir ve endişeli gözlerle bana bakarken yanından geçerek içeri girdim.

Uzun holü geçince masada gördüğüm Sirius ve Remus anlam veremediğim ama duygulu gözlerle bana bakıyorlardı.

İçeri adımlarken merdivenden inen Harry'e göz kırparak kolumu omuzuna attım.

Sanki hiç göremediğim James'in beşinci yılına bakıyor gibi hissediyordum.Ki bunun ağırlığını taşıyan tek kişinin ben olmadığım kesindi.

İçeri girip sandalyelere oturduğumuzda içerinin kalabalık olduğunu ilk kez anlamış bulundum.

"Yoksa bu?"

Sese döndüğümde bu defa aynı şaşkınlık bende de boy göstermişti.

"Aman tanrım kurabiyem?"

Sandalyeleri aşarak Molly'e ulaştığımda onu sıkıca sardım.Onu en son gördüğümde cenaze için hazırlık yapıyorduk.Sevgili ikizlere son vedamızdı.

"Kurabiyem?"

Sanki tek kişiden çıkmış gibi gözüken ama yankılı sese döndüğümde gözlerimin bir fıskiye ile yer değiştirmesi an meselesiydi.

"S-siz?"

"Ah tanıştırayım Andrea,onlar oğullarım Fred ve George."

Fred ve George...

Dayılarına sadece isimlerinin baş harflerinden çok neredeyse kopyaları olmaya adaylardı.

"Ağlarsan kusarım."

Moody'e döndüğümde artık fıskiye değil tamamen ateşli menzil olmaya dönmüştüm.

Muggle dünyası cidden dilimi etkilemiş..

"Üzgünüm ruhsuz ve ketum olup kötü kız havalarında olmalıydım değil mi?Hah benim hatam."

Masada yerimi alırken çocukların toplantıda kalmak için olan çabalarına gülüyordum.Ancak Molly tüm ağırlığını ortaya koyarak hepsini yukarı yolladı.

"Dedalus ve Elphias dün gece bir ölüm yiyeni uğursuz cisimler dükkanında görmüş.Orada neler bulunduğunu az çok biliyorsunuzdur."
dedi Remus.

"Peki bu dükkanda ne gibi şeyleri işlevli bir şekilde kullanabilirler?Ne de olsa basit büyülü nesnelerden bahsediyoruz."

Dora'nın dediğini düşünürken Sirius konuşmaya dahil oldu.

"Bizde bunu öğrenmek istiyoruz değil mi Bay Snape?"

Hızla kafamı kapıya çevirdiğimde can dostumu karşımda dikilirken gördüm.Son 1.5 yılda yaptığım ziyaretlerden ve Voldemort'tan kaçmamdan dolayı birbirimizi görmek hayal olmuştu.