Hogwarts yıllarının son senesinde aralarına katılan genç bir cadıyla hayatları başka bir noktaya çekilen Çapulcular ve Andrea'nın hikayesi.
Hikayenin ilk on bölümü geçmişten başlamaktadır.
1 hafta boyunca tüm kızlar kıyafet kovalamış saçlarını elden geçirmişti.Elbette bende bundan nasibimi almış ve giyecek şey bulmakta oldukça zorlanmıştım.
Ancak güzel şeylerde olmuştu.İkizlerle tanışmış ve birçok kişiylede tanışma fırsatı bulmuştum.
Bu arada Bellatrix ile konuşma fırsatı bulmuş ve ne kadar bu fikri kabullenmediğini bilsemde küçüklüğümüzdeki gibi kucağıma yatmış ve tüm hislerini ortaya dökmüştü.
"Konsept olarak binamızı temsil eden aksesuarlar takmamızı söylediler."
"Tanrı aşkına Dorcas sesli gelmek nedir bilmez misin?"
Aniden ortaya çıkan Dorcas yüzünden yüreğim ağızımda bir de konsept derdine düşecektik.
"Üzgünüm bebeğim ama sakın unutma yarına kadar bol şans."
diyerek yanımdan koşarak gitmişti.Yine masada tek kalmışken yanıma gelen Lucius'a kaydı bakışlarım.
"Hey Andrea bunu şey yapabilir misin?"
Tek kaşımı kaldırmış bir ona bir elindeki pakede bakıyordum.
"Yani biliyorsun konsept mi ne varmış bunu Narcissa'ya iletir misin?"
Gülümseyerek elinden pakedi aldım ve çantama attım.Neden bir ilişkileri vardı nasıl devam ediyordu bilmiyorum ama küçük Cissy'im mutluysa mutluydum.
Yemeğimi bitirdikten sonra salondan çıkmak için çantamı toparladım.Ama beklenmedik misafirlerin ardı kesilmiyordu.
"Dumbledore seni odasında beklediğini söyledi."
Severus'a uzun ve anlamsız bir bakış attım.Neden olduğunu tahmin edebildiğiniz bir şeyi sormak mantıksızdı.
Kapıdan çıkarken Çapulcu tayfasını görmüştüm.Hepsi yine bir şeye gülüyorlardı.Hızlıca ters yöne döndüm ve Dumbledore'un odasına gittim.
"Evet Bayan Rosier umarım yeterince açık konuşmuşumdur?"
"Evet Profesör bittiyse çıkabilir miyim?"
Kafasıyla beni onayladığında koridora çıktım.Dışarının muazzam manzarası beni büyülemeye devam ederken çoktan odama gelmiştim.
Yatağımın üstündeki küçük kutuyu gördüğümde biraz gerilmiştim ancak kafası kitaplara gömülü Andromeda uykulu bir ses tonuyla:
"Merak etme içinde lanet falan yok kontrol ettim."
Bu hâline gülerek kutuyu açtım.Ve bir anda hem duygulanmış hem de etkilenmiş hissettim.Kutunun iç kapağında kazılı olan S.R harfleriyse cabasıydı.
Baloya birkaç saat kalmış herkes neredeyse hazırlanmıştı.Bende tamamen hazır olduğumda masanın üzerinden kutudan çıkan bu muhteşem tacı kafama yerleştirdim.
ओह! यह छवि हमारे सामग्री दिशानिर्देशों का पालन नहीं करती है। प्रकाशन जारी रखने के लिए, कृपया इसे हटा दें या कोई भिन्न छवि अपलोड करें।
