Sta. Maria
The Herrer empire has been in chaos since everything became difficult to everyone na tanggapin ang pagalis ni Eroz sa pagiging CEO. Everyone is affected, even the employees under his control. Tito Axus needs to adjust big time.
Since Eroz took the position a long year ago, mas nasanay na si Tito na he'll just do some light works. Lalo na at they are both at age na ni Tita Elaine. But above all of that, super hanga ako sa kanilang dalawa. Ni wala akong narinig na kahit anong reklamo from them towards Eroz's desicion. They support him, hundred percent.
"I'll go out, to buy a coffee. Do you want some?" tanong ko kay Cairo.
He's busy too. Mas lalong nadagdagan ang workload niya at mas nastress siya. Hindi nga lang halata iyon sa mukha niya ngayon dahil he's genuinely happy with Tathi. Ganuon siguro talaga if you are with someone you truly love. Kahit mahirap, makakaya mo ang lahat.
"Gusto mong samahan kita?" tanong niya sa akin.
Tipid akong ngumiti at umiling. Hindi pa din naman nagbago si Cairo kahit pa sila na ni Tathi. He still cares for me and andyan pa din siya palagi.
"Hindi na. I can go naman alone" pagtanggi ko pa.
Umigting ang kanyang panga. Ang kanyang mga mata na nakatuon sa documentong hawak ay inilipat niya sa akin. Umayos pa siya ng upo para lang matingnan ang aking kabuuan.
Nagtaas ako ng kilay. Pakiramdam ko ay masesermonan nanaman niya ako. May mga nagawa akong bagay this past few days, pero akala ko ay makakalusot na ako sa kanya. Nahuli kaya niya ako? Alam niya?
"Palagi ka daw sa office ni Eroz" sabi niya na ikinanguso ako. Sabi ko na nga ba! Huli na ako.
"To visit Tito Axus" pagsisinungaling ko pa kaya naman pinandilatan ako ng mata ni Cairo.
Biglang uminit ang aking pagkabilang pisngi. Medyo nakakahiya iyon dahil nagawa ko pa ding magsinungaling kahit nahuli na ako.
"I'm just checking...I'm sorry if I lied" mahinang sabi ko sa kanya.
Bumagsak pa ang tingin ko sa sahig. Magkasiklop na ang magkabilang kamay ko para sana kumurot ng bigla akong mapasulyap kay Cairo at nakita kong nakatuon duon ang tingin niya.
Imbes na ituloy iyon ay kaagad ko na lang pinaghiwalay ang aking mga kamay. Mas madadagdagan lang ang galit niya sa akin pag nakita niyang kinukurot ko nanaman ang sarili ko.
"Walang problema duon, Gertrude. You miss him? Namimiss mo yon?" he said that in disgust na para bang nakakadiri si Eroz at hindi dapat ma-miss.
Napanguso ako at sinamaan siya ng tingin. Nagtaas siya ng kilay sa akin na para bang nangaasar pa siya. Nang mahusto ay tumaas ang isang sulok ng kanyang labi, tumayo siya mula sa pagkakaupo at lumapit sa akin. Automatic na napatingala kaagad ako dahil sa paglapit niya. Ang tangkad kasi nila, silang mga Herrer even the Jimenez. It really runs in their blood. Not just the look, but with the height also and many more to state.
"Tell me, ano sa mga hindi kagusto gustong katangian ni Eroz ang nagustuhan mo?" seryosong tanong niya sa akin pero alam ko namang nangaasar pa din.
Ayaw niya talaga kay Eroz. I hope, someday magkaayos din silang dalawa. Iba pa din pag maayos ang relationship niyo ng pinsan niyo. Ako nga, kahit wala akong kapatid. Never kong nafeel na magisa ako simula ng makasama ko si Kuya Rafael at Ate Vera. They are a big part of my growing up years. Kahit minsan ay bully si Ate Vera, She truly cares for me also.
