Blindfold
Nanatili ang titig ko kay Alice. She is still smiling like winning something because of what she is saying.
"I really don't know what you're talking about. But, it's not masama naman if my Papa consider me as his princess. Ikaw nga din for sure sa father mo" paliwanag ko.
Ang kaninang ngisi ni Alice ay unti unting napawi. Para bang may nasabi akong mali na hindi niya nagustuhan. Bumaba ang tingin ko sa kanyang kamay. Kita ko ang gigil sa pagkakakuyom ng kanyang kamao. Bigla akong kinabahan, para kasing she can slap me anytime.
"Wag ka ngang magsalita na parang alam mo ang lahat. Hindi porket prinsesa ang turing ng Papa mo sayo ganuon din ang lahat" giit niya sa akin. I see sadness and anger in her eyes. Napaawang ang labi ko, imbes na matakot kay Alice ay nakaramdam pa ako ng habag.
"Wag ka ding magmaang maangan pa. Sabihin mo, hindi mo lang tanggap na pabagsak na kayo" dugtong pa niya.
Napabuntong hininga na lamang ako. Hindi ko kayang makipagsagutan kay Alice. I refuse to give my opinion about it dahil hindi ko pa naman alam ang mga nangyayari. I should asked Eroz about it first.
Muling natawa si Alice ng mapansin niyang hindi ko pa din siya sinasagot. She thinks like she's winning with me. Eh, hindi naman ako nakikipag compete sa kanya. Tahimik ako dahil hindi ko pa alam ang issue na ibinabato niya. I don't want to conclude yet.
Dahan dahan akong naglakad palapit kay Alice kaya naman nagtaas siya ng kilay sa akin. Umayos pa ng tayo na tila mo'y handa siyang makipagaway sa akin ng pisikalan.
"Sana you'll realize na making fun of someones short coming is not your advantage. Other peoples misery will never lead you any further. If true ang sinasabi mo about me and my Papa, are you really happy about it? Worth it ba yung satisfaction mo pag may nakikita kang taong may problema?" paliwanag ko sa kanya. Hindi lang ito tungkol sa issues niya sa akin. I also want Alice to realize.
Hindi siya nakaimik, nanatili ang pagkakakunot ng kanyang noo. I took her silence to speak again.
"You don't want me to be your friend. But this is still a friendly advice to you. I hope you'll realize na kahit alam kong we're not in good terms, hindi ko nga din alam kung why. Never akong nagisip ng masama sayo" dugtong ko pa kaya naman mas lalong nalaglag ang panga ni Alice.
"Excuse me, pupuntahan ko muna si Eroz" magalang pang paalam ko sa kanya. Walking out is not my vibes. Kahit anong mali ang ginawa mo sa akin, I will still respect you as a person.
Bago pa man ako tuluyang makatalikod sa kanya ay nagsalita na ulit siya. "Wag kang magpanggap na mabait ka para lang makuha ang simpatya ng mga tao dito" bato niya sa akin.
Pagod ko siyang tiningnan. "I don't need to do that Alice, kasi kahit naman nakikita mo na ang totoong ako, you'll not gonna like me pa rin. And that's ok, I understand" sagot ko sa kanya at tuluyan na talaga siyang tinalikuran.
Una pa lang ay ramdam ko ng may gusto si Alice kay Eroz. But, hindi ko naman siya masisisi. Ideal man si Eroz, but I hope matanggap ni Alice na kami ni Eroz, for sure may dadating naman na someone for him.
I knocked three times bago ko tuluyang binuksan ang pintuan ng office ni Eroz. Naabutan kong patayo na sana siya mula sa kanyang swivel chair, pero ng makita niya ang aking pagdating ay muli siyang umayos ng upo.
"You're busy?" tanong ko. Dahil kung ganuon ay pwede naman akong lumabas ulit.
Nanatili ang tingin niya sa akin. Marahan siyang umiling. Pinilit kong ngumiti kay Eroz, I want to be jolly in front of him. Pero nanatili pa din ang titig niya sa akin. I don't know why.
