Kubo
Nang humiwalay ang lips naming dalawa ay sandali pa niyang pinagdikit ang aming noo. Looks like he is serious about taking all the fever away from us. But, hindi naman iyon nalilipat. Our noo is not like a bluetooth na you can pass it. But, I remain silent para naman hindi masira ang moment.
"Come, sit here" he said. He tap the space beside him kaya naman ng sandali niya akong pinakawalan at umayos ako ng upo and I let my self sit comfortably beside them.
Nakuha ni Gianneri ang buong atensyon ko ng marinig ko nanaman ang mumunti niyang hikbi. Napanguso ako, even while she's sleeping ay naiiyak pa din siya. I think masama talaga ang pakiramdam niya and that hurts me even more as her mother. I love her so much and I don't want her to get hurt.
Hinalikan ko siya sa pisngi, even doon ay ramdam ko ang fever niya.
"Let me hold her" Nakangusong sabi ko kay Eroz. That's the least I can do, kesa naman umiyak nanaman ako. That won't help my baby.
Hindi nagsalita si Eroz. Marahan siyang gumalaw para maingat na mailipat si Gianneri sa aking bisig. Gumalaw siya because of irritation ng ihiwalay siya ni Eroz sa dibdib nito hanggang sa maiyak na siya.
Ayaw ata niyang umalis kay Eroz. Hmp. I'm a bit nagseselos. But it's ok, I love them both naman, so much.
"It's Mommy, Love. It's Mommy" malambing na pagpapakilala ko sa kanya.
Umiiyak pa din siya ng iharap ko siya sa akin. Hanggang napakurap kurap ito. Nakita ko ang luha sa kanyang mga mata. My baby is hurt.
"It's me, Love" paguulit ko.
Sandali ko pa siyang hinalikan sa pisngi. Nang isandal ko siya sa akin ay kaagad siyang nagsumiksik sa aking leeg. Her small hands snakes around my neck real fast.
Kumalma si Gianneri, mukhang bumalik sa pagtulog. Nilingon ko si Eroz ng humikab ito. Kanina ko pa ramdam ang tingin niya sa amin. Para bang, he is enjoying the view and hindi siya nagsasawa doon.
"You should sleep, Eroz. Ako na muna ang bahala sa kanya" Suwestyon ko.
Kita ko ang pagod at puyat sa mukha ni Eroz. Sa tuwing mataas ang lagnat ni Gianneri ay halos ayaw niyang umidlip man lang. Ganoon din naman ako, pero every time na gusto ko ding magpuyat kasama siya ay pinapagalitan niya ako at pinapatulog din.
"Ayokong matulog. I'm still enjoying the moment with you and our baby" he said.
"Uhm...pwede pa naman later, pag nagising ka. Come, you can sleep in my room para comfortable ka" yaya ko sa kanya.
Marahan siyang umiling. Napakagat ako sa aking pangibabang labi ng hapitin niya ako sa bewang at ilapit sa kanya.
"I'm so proud of you, Gertie. I'm so amazed by how you handle all of this. You're so brave, I'm so proud of you...Love" he said sweetly before he kissed me sa ulo.
Ramdam ko ang paginit ng aking magkabilang pisngi.
"But Eroz, si Gianneri ang...uhm Love" laban ko. Iyon ang tawag ko sa baby namin. Tapos tatawagin niya din akong ganon. I just want to clear things out.
Mariin siyang napapikit matapos umigting ng kanyang panga. "And you are still my Gertie...My Gertrude"
Mas lalong humigpit ang yakap niya sa aking bewang. Nagtagal din ang pagkakahalik niya sa aking ulo. Nang bahagya ko siyang lingonin ay nakita kong nakapikit ito. Akala ko ba ayaw niyang mag sleep?
