Downfall
I feel so bad because of what happend. Mabuti na lang at hinanap kami nila Ate Xalaine at Kuya Raf ng mapansin nilang hindi na kami nakasunod sa kanila.
"Hey, It's fine. Ok na si Eroz" marahang pagaalo ni Kuya Rafael sa akin ng makita niya ang aking pagkabalisa.
Ni hindi ako makalapit sa may sala kung nasaan si Eroz. Napaangat ako ng tingin kay Cairo ng lumapit din siya sa amin. Nakita ko kaagad ang pagaalala sa kanyang tingin sa akin. Bahagyang tumulis ang aking nguso. I know they want to comfort me, pero mas nararamdaman ko ang guilt. Hindi naman ako ang naaksidente pero sa akin sila nagaalala, imbes na kay Eroz.
"Ayos na. Wag ka ng magisip ng kung ano" seryosong suway ni Cairo sa akin. Nasundan ko kung paano bumaba ang tingin niya sa aking kamay.
Napakagat ako sa aking pangibabang labi kasabay ng pagkakakurot ko sa likod ng aking palad. Umigting ang kanyang panga at mabilis na hinawakan ang isa kong kamay para hindi na ako makakurot.
"Napagusapan na natin ito, na hindi mo na gagawin yan..." pangaral niya sa akin.
Bayolente akong napalunok ng marahang haplusin ng kanyang hinalalaki ang likod ng aking palad.
"You don't need to do this. Pag nakita ulit kitang ginagawa ito, susuntukin ko ang nagpapalungkot sayo" pagbabanta niya sa akin.
Hindi ko napigilang mapangiti. He knows how to make ma calm. Alam niya kung paano paggaanin ang loob ko. Kahit mukha siyang masungit ng sabihin niya iyon ay napangiti pa din niya ako.
"Edi, dadami ang enemy mo"
Tumaas lang ang isang kilay niya. "Wala akong pakialam. Basta wag mo nang gagawin ulit ito, mangako ka sa akin Gertrude" seryoso pa ding sabi niya sa akin.
"I'll try" mahinang sagot ko.
Tumalim ang tingin niya sa akin. "Gertrude" pagtawag niya sa akin, nagbabanta.
"But, Cairo. Promises ang meant to be broken. Kaya nga, I'll try. What if nag promise ako sayo tapos hindi ko natupad...edi another sin nanaman yon" mahabang pangangatwiran ko sa kanya.
Sandali siyang napahinto hanggang sa makita ko kung paano bahagyang tumaas ang isang sulok ng kanyang labi.
"At talagang may sagot ka pa" sita niya sa akin at bahagya pang ginulo ang buhok ko.
Matapos kong magsorry kay Eroz ay may sinabi pa siya sa akin. Ayaw daw niya sa matigas ang ulo, hindi daw iyon uubra sa kanya. Naiintindihan ko naman, kung nakinig lang sana ako sa kanya na wag ng mag pass thru sa may sapa ay hindi mangyayari iyon.
Dahil sa naging aksidente ay sa room kumain si Eroz para na din makapagrest siya kaagad. Yun nga lang ay medyo iritado si Cairo dahil sinamahan ni Tathi si Eroz.
"I thought, you two are bati na?" tanong ko sa kanya habang kumakain kaming dalawa.
Feeling ko nga, wala siyang ganang kumain pero sinabayan pa din niya ako para lang hindi ako kumain magisa.
"Kami na ulit. But she wants to take it slow dahil ayaw niyang masaktan si Eroz" tamad na sabi niya sa akin sa mga huling pangungusap na para bang wala siyang pakialam sa nararamdaman ni Eroz.
"Congrats. I'm happy for you and Tathi"
Napabuntong hininga si Cairo at napainom ng wine. "Hindi maiiwasan na may masaktan" sabi niya sa akin.
Napaawang ang aking labi. Hindi ko alam kung bakit niya iyon sinasabi sa akin. Hanggang sa nagtaas siya ng kilay.
"Ayokong magkagalit tayo dahil baka akalain mong inaaway ko yang crush mo" masungit na sabi niya sa akin kaya naman napanguso ako.
