Babe
Nanginginig ang aking mga kamay ng lumabas ako sa kanyang office. Tsaka lang din ako nakahinga ng maluwag ng makalayo na ako kay Eroz. Panay ang kurot ko sa likod ng aking palad. I want to focus on that pain, kesa sa pain na nararamdaman ko sa aking dibdib.
Kahit pa may dinaramdaman ay nagawa ko pa ding ngumiti sa tuwing may bumabati sa aking mga empleyado. Hindi ko rin alam kung kailan ko natutunan ito, pero as times goes by. Narealize ko na hindi naman pala masama ang ngumiti. Ang nakakatakot lang ay, nang matutunan ko iyon ay ginagawa ko na kahig hindi naman talaga ako masaya.
Binilisan ko ang pagbaba sa may coffee shop. Hindi ko alam kung bakit kailagan ako ni Cairo. Perp dahil siya ang trainor ko, kailangan kong sumunod sa kanya.
"What took you so long?" tanong kaagad ni Cairo sa akin ng makitanl niya ako.
Nagulat ako ng makalapit ay nakita ko si Tathi. Kung alam ko lang ay dapat hindi na pala muna ako lumapit so they can have alone time together. Gusto ko sana silang asarin. Pero nang makita kong matalim ang tingin ni Cairo sa akin ay nag shut na lang ako ng mouth.
"Tathriana!" tawag ko sa kanya.
Napanguso ako ng makita kong kaagad siyang tumayo dahil sa aking padating. Gusto ko pa naman sanang makipagusap sa kanya. Dati ay ang friendly niya sa akin nung bata pa kami, bakit kaya ngayon ay medyo umiiwas siya? Pwede na kaya kaming maging friends ngayon?
Tiningnan ko si Cairo. Nanatili lang ang titig niya dito. Wala atang balak na pigilan. Ano kayang probelma nito? Akala ko ba gusto niya si Tathi, pero ngayon naman ay wala siyang ginagawa.
"You can sit with us. Hingi tayo ng spare sit" papigil ko kay Tathi. Napansin ko ang pakailang niya sa akin, ni hindi din siya makatingin ng maayos.
Sinubukan ko siyang ngitian ng matamis. Para sana pagaanin ang loob niya at pagbigyan ako pero umepal si Cairo. Hay naku. Ang bad bad ni Cairo.
"I want us to be alone" seryosong sabi niya na ikinalaglag ng aking panga. What a liar!
"Tama, aalis na ako" nanghihinang paalam ni Tathi sa amin. Sinubukan ko pa siyang tawagin pero hindi na siya lumingon pa at pinagpatuloy ang paglabas.
"Damn, Shit" frustrated na bulong ni Cairo.
Nang lingonin ko siya ay nakita kong habol niya ang kanyang hininga at nakahawak sa kanyang dibdib na para bang hind siya nakahinga ng maayos kanina habang kausap si Tathriana.
"You hurt her again..." malungkot na puna ko sa kanya.
Tamad siyang naglook sa akin pero pinanlakihan ko lang siya ng mata. Totoo naman.
"Galit pa din ako, at ayokong maulit yung nangyari na masabihan ko siya ng masasakit na salita. My baby doesn't deserve that. Hindi ko macontrol ang bibig ko, so I'll adjust" paliwanag niya sa akin.
Habang nagsasalita si Cairo ay nakatingin naman ako sa menu sa harapan. Gusto ko ng iced cold coffee. Tapos cake ulit. I think, that's my comfort food, beside sa favorite kong fried chicken basta wing part.
"Can you make me, libre?" tanong ko kay Cairo.
Nginitian ko siya ng lingonin ko. Nanatili ang blankong ekspresyon niya sa akin.
"Sabi ko na nga ba't hindi ka nakikinig" masungit na sabi niya sa akin.
Nanatili akong tahimik, pinanuod ko kung paano niya kinuha ang card sa bulsa at iniabot iyon sa akin.
