Lost Girl From Neverland

Epilogue: A Tale Of Everlasting Love

A/N: Yung last chapter (XXXIV) 3 years later yon, kung saan muling nag kita si Peter at Wynter. This chapter, another 3 years later na to. Bali tatlong taon na nakaka lipas mula noong nag kita sila ulit (Ipinaliwanag ko na using our language para hindi na kayo malito.)

**************************

Ang araw araw na mabuhay sa mundong ginagalawan ko pero wala siya ay tila sumpa sa'kin, sobrang hirap at sobrang sakit. When I saw him that day? I never thought that our story would still continue, hindi ko inaasahan na magkakaroon kami ng happy ending ni Peter.

Flash back from three years ago

I thought I was just having a dream, I saw Peter again and he almost hit me. He was apologizing over and over again but instead of getting furious? I run away like nothing happened. Masakit yung paa ko dahil na-out balance ako bigla, pinilit ko na lamang na lumakad at mag tungo sa grocery store para mabilis akong maka uwi. Kaylangan kong gamutin ang paa ko, i have work tomorrow.

Kasalukuyan akong namimili ng mga gulay, everything here is fresh but these people doesn't know how to pick properly. Basta na lang nilang ibinabato kapag hindi nila gusto, sila tong bulok ang utak at mga mata eh. Ang tatagal pang magsi kilos, if you're not gonna pick then go away!! I'm already having a hard time walking tapos tatagalan mo pa?

I was trying to get that fresh tomatoes but she's taking too long to pick a goddamn lettuce, kapag ako napikon? Huwag niyo nang alamin kung anong gagawin ko sa kaniya. I might shove this giant squash on her face, she's not ugly but gusto niya atang pumangit ngayong araw na to. I'm pissed and now, I'm agitated. To avoid any unwanted situations, I helped her to pick. I gave her the one that I picked.

Now that her problem is solved, I have mine either. Nag mamadali ako kase yung paa ko ay parang mababali na sa sobrang sakit, I mean pwede ko namang itakbo ang sarili ko sa pinaka malapit na ospital pero kapag nabalitaan yon ng mga boss ko edi hindi na ako maka kasama sa meeting bukas. That meeting is really important for me, doon naka kasalalay ang future ko sa kumpanya.

Yung meeting na magaganap bukas, nandoon daw ang boss ng Wanderlust Co. Darating daw yung mismong CEO ng kumpanya, as in yung may ari ng lahat. They put me in charge of the presentation, natapos ko naman na lahat. I even got a copy on my two flash drives, baka kase may magpa pansin nanaman at burahin ang nananahimik kong ginawa.

Matapos kong mamili ng mga pag kain, kahit hirap na hirap ay pinilit kong maka uwi ng isang buo. Tolerable naman yung sakit pero ang tanong, kung ganito pa rin ba to hanggang bukas. Well, kung hindi naman ako ang magpe presinta ng ginawa ko? May dalawa pa akong minion na alam kung anong gagawin at sasabihin kaya wala akong dapat ipag alala, kung wala ang isa sa kanila then yung isa at kung wala talaga? Edi ako!

Pag uwi ko sa bahay, tamang-tama naman dahil nakatanggap ako ng tawag mula kay Jianna. She's not busy, I can definitely see that so I immediately answered her call and put it in a loud speaker para marinig ko siya kahit inaayos ko ang mga pinamili kong pag kain.

Ako: Hello? Jian!

Jianna: Oh my goodness! You won't believe kung sino yung nakita ko kanina sa internet!!