Lost Girl From Neverland

Chapter XXV: Long Lost Island Of Neverland

A week later..

**************************

Wynter Jesslyn Lim

Isang linggo na kaming nandito sa mansyon ni Granny, everything is going well and unti-unti na rin nilang nakakasundo si Macoy. I thought okay na ang lahat, hindi na ako ulit nanagnip ng tungkol sa misteryosong mag asawa matapos kong mabasa ang libro. I didn't ask Granny about it, halos lahat ng nandoon ay sobrang accurate. Iniisip ko na lang na coincidence lang yon, don't tell me na mas nauna niyang naipredict ang nang yari bago talaga yon literal na maganap?

Or naalala niya ang past life niya? Malabo yon diba? If we died, no one knows kung anong mang yayari sa kaluluwa natin. Mapupunta ba tayo sa langit? Impeyerno? Are we gonna remain here to roam around hanggang sa muli tayong mabuhay at  ma-reincarnate bilang ibang tao? Walang nakaka alam ng lahat maliban na lang sa tunay na gumawa ng mundo.

It's already nine o'clock but hindi pa gumigising si Granny kahit anong gawin namin, nag aalala na ako pero baka naman natutulog lang siya. She's not answering nor making any noise, sino bang hindi mag iisip ng kung ano diba? I tried telling Macoy pero sinabi niya sa'kin na mag hintay lang daw kami and while waiting? Prepare some breakfast for her kaya yon ang ginawa namin.

Kinakabahan at nakakaramdam na kami ng labis na takot pero wala kaming magawa kung hindi ang mag hintay, minsan ganito lang daw si Granny base kay Macoy. I trust him dahil palagi niyang kasama ang Lola ko, kilala niya si Granny more than me kahit ako ang tunay na apo at hindi naman siya but that's not the point here.

Cairo asked kung hindi ba daw talaga kaming pwedeng pumasok doon para i-check kung ayos lang si Granny but Macoy stopped him immediately, narinig kong bumulong si Jeremy kay Peter at naintindihan ko rin ang sinabi niya. Itatali na daw nila si Macoy kapag hindi na daw sila nakapag pigil, kanina pa daw kase siya basag trip eh nag aalala na nga ang lahat tapos ayaw niya pa kaming payagan?

If they did that, I doubt na makaka palag si Macoy dahil apat isa tapos nag iisa lang siya. Kami namang mga babae ay hindi makikialam dahil sila ang may problema sa isa't isa, akala ko pa naman ay okay na. Isang araw o dalawang araw lang pala ang itatagal non but at least, tumagal ng kaunti. Natapos na ulit kaming mag luto, we even prepared a feast for everyone.

Ember and I decided to knocked on her bedroom once more and still? Ganon pa rin talaga. Walang ingay na naririnig mula sa kwarto niya, out of the blue? Bigla akong nakaramdam ng sobrang inis so I threw a punch at tumama yon sa pintuan ni Granny. Okay I'm dead if she saw this but it doesn't matter, I'd rather accept her punishments wholeheartedly than see something that I wouldn't like.

Ember tried to open the door. "Wynter calm down, bukas naman pala yung pintuan ni Lola". Sambit ni Ember. I immediately pushed the door and saw nothing there, wala dito si Granny?! Where the hell is she? Saang lupalop ba siya nag punta ng walang paalam?!

We went inside to inspect kung may nawala bang gamit dahil medyo magulo dito, we tried our best to make sure na wala kaming magagalaw dahil kung mayroon ngang nawala ay crime scene na ito at maaari kaming maging suspects. It sounds insane but that's how it works, imposible namang pagnakawan ko si Granny. I can ask if I wanted to pero kapag nakita ang finger prints namin dito, counted pa rin yon.

"Wynter, she didn't went out. Her sleepwear wasn't here at andito ang purse niya, I know this sounds impossible and insane but I think she disappeared". Aniya ni Ember. What? Disappeared?! How?! Wala kaming nakitang lumabas, I asked the guys to check the CCTV earlier at walang nakita doon so how did she disappear like that?!