Chapter XIV: Unexpectedly Yours

77 3 0
                                    




**************************


Wynter Jesslyn Lim



Matapos ang subject na iyon, Hannah and her frogs had started to bombard my quite life. Everything is his fault again but Peter is nowhere to be seen, hindi ko kase sila kaklase sa susunod na subject. Biglang nag bago yung schedule nila ni Cairo, Bryson atsaka Jeremy, gusto kong mag paliwanag kay Hannah but it's beyond her comprehension. Maiinis lang ako sa kaniya kung hindi niya rin naman maiinintindihan ang ipapaliwanag ko, ayokong mag sayang ng laway.






I tried to stop him from going out but I failed, why? He w-was a-about to k-kiss me a-again! Mukha ba akong uto-uto?! Of course I'm not! Kaya wala na akong nagawa. I was frozen and all I can do was watched him went away, sinubukan kong makiusap kay Cairo but he's ignoring my text messages neither my calls. How am I supposed to contact the others? Wala akong cellphone number ni Bryson? Oh wait meron ako!







Ang question, Is he gonna answer his phone? I doubt that. Ayoko namang hintayin si Peter hanggang mamayang uwian, talagang iisipin ng lahat na magka relasyon kami kapag ginawa ko yon atsaka baka mamaya talagang ituloy niya ang pag nanakaw ng halik sa'kin. Hindi na ako makaka payag na maulit ang aksidenteng yon, maganda ako kaya may karapatan akong mag reklamo!






"Wynter?! Ikaw umamin ka nga sa'kin!! Boyfriend mo ba talaga si Jansen?! Napaka unfair mo!!". Muling pagpo protesta ni Jianna sa'kin. How many times do I have to repeat myself?! Hindi ko nga boyfriend si Peter! Napaka tigas naman ng mga ulo nila. Are these girls deaf? Can't they hear me clearly? Kaylangan bang isigaw ko pa sa mismong tenga nila?






May professor kami ngayong second subject but we're allowed to talk quietly, may ginagawa kase kaming activity. Kasalukuyan kaming nag hahalo ng mga favorite scents namin and I can't focus because of Jianna, paano? Ipinapaalala niya pa si Peter sa'kin. Hearing his name alone can torment my mind, mas lumalala kapag nakikita ko siya and I feel like it's the end of me kapag lumalapit siya.






"Jia, kung talagang boyfriend ko siya then why would he want me to get in trouble? Hindi ba halata na bully si Hannah at ang mga kaibigan niya?". I murmured. Hindi ba nila naiisip yon? A real man won't let his woman get in trouble unless ikaw si Superman at kaya mo kong sagipin, it's not like he can slap a girl diba? Goodness!






"Malay mo sasagipin ka rin naman niya, oh my g!! Kinikilig ako kapag nai-imagine ko!!". She sounded so excited about that bullshit. She and her imagination are ridiculous, hindi kami bida sa isang Korean drama okay? I'm not the girl doon sa palabas na Cheese in a trap and neither does Peter.








"Stop that crap Jianna and focus, kapag nagkamali ka ng halo ay tatapang yang scent na ginagawa mo. Masakit sa ulo kapag sobra yung isang ingredient". Paalala ko sa kaniya. She went silent for a while but I didn't expect na babanggitin niya nanaman ang pangalan ni Peter, this is annoying kaya kaylangan ko na talagang maka usap ang jerk na yon.







"Okay class, we're going to continue everything on Monday. Just make sure that you recorded everything before you dismissed yourself". Sambit ni Professor Antoneth. Agad na umalis ang iba matapos maka labas ng guro, kami naman sandaling nagpa iwan dahil ayaw kong makipag sabayan sa kanilang lahat. Masyadong masikip ang daanan tapos makiki sabay pa ako when I can wait naman?







Inaya na ako ni Jianna dahil wala na ang mga naka harang sa pintuan and on our way out, nandoon si Hannah at ang mga pet frogs niya. Lahat sila naka tayo habang nakapamewang pa sa'min ni Jianna but we ignored them like what we always do because first, I'm more educated than her and lastly? Mas maganda ako sa kaniya. Arguing with her is like trying to get out from a labyrinth, sobrang hirap.







Lost Girl From NeverlandTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon