Chapter XXVI: A Place Where Magic Does Exist

51 3 0
                                    





**************************



Wynter Jesslyn Lim




"Open your eyes everyone! We're here!". Natutuwang sambit ni Lawrence sa lahat. I slowly opened up my eyes, kanina pa kase ako naka pikit. I think? For like ten to fifteen minutes? We're falling at that time, Ember and Jianna didn't close their eyes kaya nakita nila kung akong itsura.






They said it was wonderful but Lawrence told them na mas mabuting isarado na lamang nila ang kanilang mga mata dahil nagkakaroon daw sila ng hallucinations, mga normal na tao lang kase sila kaya mabilis silang maapektuhan. Well, tao lang din naman ako but hindi ako uto-uto.






Pag bukas ko ng aking mga mata, nasa pinaka taas kami ng isang bundok at sa ibaba namin ay mayroong isla. Mukha lang itong normal na isla kung titingnan pero hindi daw dahil papasok kami sa loob niyan, nandoon daw talaga ang pupuntahan namin.






"Fear no more, may elevator dito eh. Wait hahanapin ko lang, transparent kase yon para hindi makita ng mga kalaban. Y'all know what I'm saying?". Masayang dagdag ni Lawrence. May kinakapa siya sa hangin hanggang sa makita niya iyon, hindi ko alam kung pumasok sa isipan ko but I closed my one eye then saw the invisible elevator that he's referring to.






"Kung fairy ka talaga, bakit ganiyan ka mag salita? I mean your language? You talk like you're just one of us". Pag puna ni Xandra sa bagay na iyon. Yan din ang ipinag tataka ko but I know that he's not a bad creature atsaka ang weird nung pakpak niya, he's a fairy and yet? His wings were the same with an angel. Kung hindi siya nag paliwanag? Malamang inisip ko na ring siya si Kamatayan.






"Kalma muna kayo pwede? Kanina pa tayo diyan sa question and answer portion eh! Malapit na tayo sa pupuntahan natin, si boss na lang ang mag papaliwanag ng lahat pati hindi nga pang angel ang pakpak ko! Hmp!". Protesta niya. Okay okay, fine. Edi no kung no! Mukha lang naman kase talagang pang angel yung pakpak niya.






"Answer this question, those people who are currently not moving but still alive? What happened to them?". Peter asked. I was planning to asked that question anyway but naunahan niya na ako, yan din ang isa ko pang tanong.






"Who gave you the right to asked? You should know better, after all? You're related to her. I don't trust you and I will never do so". Malamig na tugon ni Lawrence sa tanong niya. I'm sensing some cold atmosphere between them kaya sumingit na ako, nag sisimula nang pumasok ang lahat.






"Lawrence, Peter? Cut it out. Pwede bang mag patuloy na tayo? We can't waste any more time! My granny is missing and I just want to find her so please? Stop being an asshole, let's go". I almost cried. Hinawakan ni Peter ang kamay ko atsaka sinabayan akong mag lakad papasok, si Lawrence ang huling pumasok pero bago niya gawin yon ay tiningnan niya ng matalim si Peter.





Siguro kung nasa building kami ay nag mula kami sa fifteenth floor, the island itself was huge and there's actually a pirate looking-like ship here. Habang bumababa ang elevator, nakikita kong may mga maliit na ilaw ang nakapalibot sa ship na iyon. The island was surrounded by waterfalls and the place itself can be considered as a paradise but why is it empty?






Nang tumigil ang elevator sa baba, isa-isa kaming lumabas at tumigil sandali dahil pinigilan kami ni Lawrence. Hindi daw kase makaka pasok si Xandra, Ember, Bryson, Jianna at Jeremy dahil mga tunay na tao sila at hindi half breed katulad namin ni Cairo at Peter. I'm also thinking what you're thinking right now, WHAT THE FUCK?! HALF FUCKING BREED?! HOW THE HELL DID THAT HAPPENED?!!







Lost Girl From NeverlandDonde viven las historias. Descúbrelo ahora