Seducing The Bad Boy

Chapter 17

"Kids, let's go!"

We are scheduled to go to Cebu today so we could spend Christmas there instead. Nabalitaan kong naroon rin ang pamilya ni Lev sa Cebu kaya naman excited na excited itong si Aria, habang si Aura naman ay hindi pa nga kami nakakaalis ay parang gusto na agad niyang umuwi.

Bumaba na si Aura kasama ang mga bagahe niya, at kasunod naman niya pababa ay si Aria. Nakasalubong naman nila si Dashiell na pababa rin, at halatang antok pa ang mukha niya.

"Akin na 'yang mga maleta niyo para malagay na sa kotse, sakay na rin kayo," sambit ni Derrick sa mga anak.

Nagsitanguan nalang ang mga ito, at tinulungan ko naman si Derrick sa pagbuhat ng bagahe ng mga bata. Nang matapos ay binilinan ko muna sina Manang dahil sila lang ang maiiiwan dito sa bahay. Pumasok na kami ni Derrick sa loob ng kotse, saka siya nag-drive patungo sa airport.

Kasama talaga dapat namin sina Gwyneth, kaso nga lang ay may plano rin sila para sa pasko at 'yun ay pupunta sila ng New York. Kami naman ni Derrick ay gusto namin na domestic nalang muna ang puntahan namin kesa sa mag-international kami. Hassle kasi siya, at mas nakakapagod.

Mabilis lang rin kaming nakarating sa airport ni Derrick, at saka niya 'yon pinark. Kinuha namin lahat ng mga bagahe namin saka kami pumasok sa loob ng mismong airport. Pumila pa kami dahil nga sobrang haba na ng pila ng tao kahit maaga pa lang. Siguro kaya madami ay talagang aalis na sila para mag-celebrate ng pasko sa ibang lugar, at maagang flight ang kinuha nila para marami pa silang oras pagkarating doon sa destinasyon nila.

Katabi ko si Dashiell, at ang kambal sa likod namin, habang si Derrick naman ay naroon sa pinakalikod. Nang tuluyan na kaming maka-pasok ay nag-check in muna kami ng bagahe saka dumaan sa immigration. After all of that, we went to the waiting lounge to wait for our flight.

"Do you guys want to eat breakfast?" Derrick asked.

The kids nodded, and so did I. 

"There's Starbucks. Let's just eat there. I want to drink coffee," I said.

"Me too," Ari answered.

"Okay, let's eat there then," Derrick agreed.

We all walked to Starbucks, and Derrick ordered our food and coffee at the cashier. We sat at a table for five, at saktong-sakto lang 'yon para sa 'min dahil nga lima rin kami. 

Habang kumakain ay napa-tingin ako sa cellphone ni Dashiell nang mag-ring 'yon. Tinignan ko ang pangalan at mukhang hindi ko kilala kung sino ang tumatawag.

Ericka ang pangalan.

Dash looked at his phone and shook his head before declining the call. He continued eating his muffin.

"Hindi ka pa rin ba tinitigilan niyan?" Tanong ni Derrick.