Chapter 22

85 5 4
                                    


OUR vacation was fun. After that night, we decided to return back home.

In my life, I've never felt so alive, so contented. I wished that it'll never end.

Sumakay kami da private plane ni Cedrick at saka sumakay sa kaniyang kotse. We shared stories about each other and laugh with the sunniest and embarassing moments we had in our childhood. Pero, ang lahat ay biglang nagbago.

Sa pagdating namin sa tapat ng aking bahay ay agad na nangunot ang noo ko ng makita ang sasakyan ni Gerald na nakaparada sa garahe ko. At habang kinukuha ni Cedrick ang mga maleta ko sa compartment ng kaniyang sasakyan ay lumapit ako kay Manong Pedring na security guard ng akung bahay upang tanungin kung ano ang sadya ng aking kaibigan.

"Mang Pedring, bakit naririto si Gerald? May sinabi ba siya na dahilan ng biglaan niyang pagbisita?" Nagtataka kong tanong sa matanda.

Umiling ito at saka ngumiti sa akin ng maluwang. Matagal na ito sa akin kaya naman tiwala ako pag nawawala ako sa bahay.

"Wala po siyang nabanggit. Pero, may kasama siya, mukhang Kano kaya 'di ko na kinausap at baka dumugo ilong ko." Pabirong sagot ng matanda.

Mahina akong natawa rito. "Kahit kailan talaga, Manong." Wika ko habang sapo ang aking tiyan sa biro nito.

"Eh, siyang tunay naman, Madam. Ayoko naman pumanaw dahil sa pakikipag-usap sa isang Kano, nakakahiya." Kamot-kamot na pagdadahilan ni Mang Pedring.

"Oo na po. Oh siya, papasok na po kami't magpapahinga na rin kami." Paalam ko rito bago umalis sa harapan nito habang hawak ang kamay ni Cedrick. He looked at me lovingly that made me sigh with contentment.

'Kung ako lang ang tatanungin, ayoko ng matapos ang sandaling ito, Cederick.' Sa isip ko habang naglalakad kami papunta sa pintuan ng bahay ko.

He stopped and lean closer to me as I stopped on my feet and waited for his next move. The next thing I knew is that I am savouring the feeling while his lips are on me while my eyes are shut and responding with his sweet and gentle kisses we're sharing.

We broke the kiss when we almost out of air, we catched some and looked at each other. We smiled and giggled as need and naughtiness flashed in our eyes. I feel giddy as butterflies fill my tummy. I feel like I don't want him to go. I want him to stay by my side. I want-- I need him the way he need and want me too.

"I love you." I said.

"I love you more." He responded.

I chuckled and so he was. He scratched his head like he's embarassed that
made me giggle for more.

"Just go inside, honey. You need to rest dahil may aaminin pa tayo sa madla bukas. You need energy for my mother." Malambing nitong paalala.

"Hayaan mo na. Kaya ko 'yun. Tiwala lang." Malakas ang loob kong tugon.

"May tiwala ako sa'yo. Ewan ko lang sa nanay ko." Alanganing tugon nito.

Tumaas ang kilay ko kasabay ng mahinang pagpisil sa tungki ng ilong nito. "Bakit ka ganiyan kay mama? Ang sama--"

"--Mama." Ulit nito kasabay ang matamis nitong ngiti at nangangarap na mga mata. "I like the sound of that, honey." Nakangiti nitong dagdag.

"Bolero not allowed." Biro ko habang pinagkrus ko ang kamay ko upang makagawa ng ekis.

"Hindi ako bolero. Alam mo 'yan." Depensa nito.

"Oo na, halina't meryenda muna tayo." Pang-aaya ko rito.

I opened the door and as I saw the old man who is sitting in my living room, I froze as pain and fury started to consume me as the memories of my life with him in Oxford started to hunt me after those years.

The Wild Animal (Cross Enterprise #4) || CompletedWhere stories live. Discover now