The Wild Animal (Cross Enterprise #4) || Completed

Chapter 8

"ARTEMIS!" Tawag ko kay Artemis ng sa wakas ay natagpuan ko na ito kausap si Viola at isa pang lalaki na mukhang gulat na gulat rin na makita ako.

Hindi ko kasi inaasahan na wala naman akong gagawin masyado sa UK kaya naman ilang araw lang ako doon. May kung anong pwersa sa loob ko na nagsasabing, "Kailangan mo ng umuwi sa Pilipinas." Kaya naman, ng makapagpahinga na ako after all my work in UK, ay umalis na ako sakay ng pribado kong eroplano.

Every Cross members except Phoenix have their own private planes. We have also lots of connections mapa-pribado man o gobyerno. Maybe, it is one of the privileges we can have by being one of the descendants of our late Abuelo.

And now, kailangan ko pang hanapin si Artemis dahil balak daw nitong sabihin sa lahat ang milagro na naganap. At iyon ay ang pag-uwi ko ng maaga mula Inglatera.

But I think I failed to stop her dahil ng maabutan ko ito, kausap na n'ya ang isa sa mga tao na ayoko pang makita sa ngayon -- si Viola.

I can feel that the man in between of them are throwing daggers to me. I don't really care about it dahil sa pagkakatanda ko, wala naman akong naging kaaway buong buhay ko. Because I really made sure of myself na hindi ako basta kakausap ng tao lalo na 'yung hindi ko close at hindi ko gusto.

Naglakad ako palapit sa kanila and I saw how Viola catched her own breath in every step I make.

Excited ako na makita s'ya but I am also bothered at the same time. 'Oh Viola, you already making me feel this uneasy feelings since I met you again.'

"Are you done spreading the news about the 'miracle', little sister?" I really highlighted that word with sarcasm that made my little sister chuckle. "Care to tell me what's funny Artemis Kendrick Barron?" Napangiwi ito ng marinig n'ya ang kan'yang buong pangalan.

"Kuya!" May iritasyon na saway nito sa akin.

"Kuya?" The man asked and Artemis innocently nod at him.

"Ahmm. Gerald, this is Artemis' eldest brother, Cedric. Cedric, this is my bestfriend, Gerald." Pakilala sa amin ni Viola.

Hindi nagsalita ang lalaki, ni hindi n'ya rin inabot ang kamay n'ya, kaya naman walang nangyari na shake hands sa aming dalawa.

And ironically speaking, hindi ako apektado sa ginawa n'ya.

"It is nice for me to see you again Viola. How's my patients?" Tanong ko kay Viola.

"Patients?" Tanong ni Gerald.

"Ahmm. Okay lang naman sila." Sagot sa akin ni Viola saka ito humarap kay Gerald na halata ang disgusto sa mukha. "He is Nemesis and Medusa's veterinarian." Anito.

"Good, ako na ang pupunta sa kanila two days from now as scheduled. I hope, hindi na ako babasain ni Nemesis ng hindi na ako maghuhubad ng damit." I said as I reminisced Nemesis' silly acts.

"Sana nga." Sagot ni Viola. Hindi nakatakas sa paningin ko ang pamumula ng buong mukha n'ya na nagpangisi sa akin.

'She is way more adorable when blushing than being flushed.' I thought.

"Kain muna kayo. My treat." Pang-aaya ni Viola na nakakahiya man sabihin, pero agad na tinanggap ng kapatid ko.

"Ano pa bang magagawa ko? Thanks Artemis." I saracastically said.

"You're welcome Kuya." Anito na lalong nagpainit ng ulo ko.

She sat beside Gerald and I sat beside Viola. Magkatapat lang kami ni Gerald at gayundin sila ni Artemis at Viola.

But I know, that I am feeling this right. I can feel tension between me and that oh-so-lucky Gerald.

"So, how's your trip?" Tanong ni Viola.