4. Bölüm : Oksijenimi Çalıyorlar

801 93 42
                                    

O gün konuşmamızın ardından tam bir hafta geçmişti. Bir hafta boyunca geçen süre her zamanki gibiydi. Evden okula, okuldan eve diye bir döngünün içindeydim yine. Arasıra babamla sohbet ediyor sonra yine odama dönüyor kitap okuyordum. Hissedemediğim şeyleri kitaplarda buluyor gibiydim.

Şimdi ise babam bana birlikte dışarıda yemek yemeyi teklif ettiği için birlikte ünlü bir restoranda oturuyorduk. O bana uzun uzun bakarken ben sadece yemeğimi yemekle meşguldüm.

"Nasılsın?" Diye sordu sonunda.

"İyi gibiyim ama sen değilmişsin gibi duruyor." Dedim tek kaşımı kaldırarak.

"Olmaya çalışıyorum." Dedi derin bir nefes vererek. "Annen gittiğinden beri her şey o kadar sarpa sardı ki... Keşke zamanı geri alabilsem."

"Olan oldu ve işleri gayet yoluna koydun. Sandığımdan daha dayanıklısın baba. Annemi gerçekten sevdiğini ve böyle olmasını hiç istemediğini biliyorum. Çok yorulduğunu da biliyorum ama dayanmalısın. Eminim annem seninle gurur duyardı." Dedim kendimden emin bir şekilde. Her ne olursa olsun babamın desteğe ihtiyacı vardı. Kendi başına bir şey yapamazdı o. Annem gittiğine göre artık ona destek olacak bir ben vardım.

Burukça gülümsedi. "Sen olmasan ne yapacağımı gerçekten bilmiyorum Seungmin."

Ben de kocaman gülümsedim. "Düşünme bunları. Ben her zaman yanındayım."

Yine derin bir nefes verdi. "Sana bir şey söyleyecektim aslında." Diye mırıldandı usulca.

Böyle çekingence konuşması aklıma sadece bir ihtimal getiriyordu. "Biriyle mi evleneceksin?" Diye aklıma geleni direkt söyledim.

Küçük bir öksürük krizinden sonra suyundan bir yudum aldı. "Yok öyle bir şey. Böyle bir şey yapmayacağımı en iyi sen biliyorsun."

Omuzlarımı silktim. Eminim bir gün karşıma bir kadınla çıkacaktı ama umrumda değildi. Bir ömür boyunca benimle olmayacaktı sonuçta. Onun da dayanacak birilerine ihtiyacı vardı. Bu yüzden onu asla yargılamaz, anneme ihanet ettiğini söylemezdim.

"Söyleyeceğim şey iş ile ilgiliydi. Önemli bir toplantı için yurtdışına gitmem gerekiyor. Fakat seni de yanlız bırakmak istemiyorum. Bu yüzden kuzeninin Avustralya'dan geldiğinde direkt bize gelecek. Tabi senin için de sıkıntı olmazsa."

Sanırım en yakın arkadaşıma sonunda bir iyilik yapabilecektim. "Olur ama neden gelecekmiş?"

"Üniversteye buradan devam etmek istiyormuş. Zaten burada bir kaç arkadaşı varmış." Kafamı sakince salladım. Teyzemlerden uzaklaşmak istediği bariz belliydi. Evlatlık olduğu için kendini onlara borçlu hissediyordu. Bu yüzden üniversiteyi hemen bitirip bir iş sahibi olmak istiyordu. Teyzem onu otelin başına geçirmek istiyordu ama o buna pek razı değildi. Ona kaç kere karşı çıkmasını söylesem de beni dinlememişti.

"Peki bir arkadaşım daha gelirse sorun olur mu?" Diye sordum babama.

"Ne kadar kalabalık o kadar iyi." Deyip kıkırdadı. "Hadi yemeğini soğutma." Kafamı sallayıp yemeğime devam ettim.

~~~

"Felix bundan sonra en iyi arkadaşın benim." Dedim söyleyeceklerime başlamadan. Eve geldiğimde direkt onu aramıştım.

"En iyi arkadaşım zaten sensin aptal."

"Ama bundan sonra daha çok seveceksin." Dedim kendimden emin bir şekilde.

"Ne yapmış olabilirsin ki?"

"Tahmin et bu haftasonu kim bizde kalmaya geliyor?" Dedim gizem yaratmaya çalışarak.

Excitement °Hyunmin° ✓Where stories live. Discover now