PROLOGUE

118 6 1
                                    



"Gosh Yoo Ki! Ang sikat na nung lalaking may gusto sayo dati", tila kinikilig na sambit sa'kin ni Ah ki.


"Paki ko", mahinang tugon ko.


"Hindi mo na naalala yun?", She asked again.


"Naaalala syempre" sabi ko saka siya inirapan at tumayo na.


"Bitter ka lang, ganoon?" natatawang asar niya.


"shut up" sagot ko nalang saka tuluyan ng lumabas ng kwarto kung saan siya saka dumeretso na sa office ko.


-


"Hi, ma'am!"


"Ang ganda talaga ni Ma'am, ano? Ang kaso walang boyfriend"


Napairap nalang ako sa bulungan nila. Mag bubulungan na nga lang, yung rinig na rinig ko pa.


"Hi" nakangiting bati ko. They were immediately startled by my presence. "M-ma'am" ngumiti ako nang pilit saka sila tinignan isa isa.


"Why don't you just keep doing what you're doing instead of chatting about me?" kalmadong wika ko.


"Sorry ma'am" sabay sabay na sambit nila. They said at the same time. I smiled again then turned around and headed to my office.


I looked at the door when I heard a knock.


"pasok"


"Ma'am. Someone wants to talk to you" said my secretary.


"Is it important?"


"Yes ma'am"


"Worth my time?" natatawa ko pang tanong.


"yes ma'am"


"sige, papuntahin mo nalang dit--" I couldn't finish what I was going to say because my phone suddenly rang.


"wait lang ah" biglang sabi ko sa Secretary ko.


"take your time, Ma'am. He said he can wait anytime. Even if it takes a hundred years" natatawang pang aasar pa niya.


"That made me cringe, stop" natatawa kong sagot sakanya saka sinagot ang tawag ni Ah Ki.


("can you drop by?") she said shyly.


"Where?"

Never Be ApartWhere stories live. Discover now