Never Be Apart

CHAPTER 18

Kinabukasan ay maaga kaming nagising dahil balak namin bisitahin si Mama at sunod naming balak gawin ay sundan si Mr. Santos.

The thought of he will be imprisoned, my heart is already celebrating, masyado akong natutuwa sa mga nangyayari dahil mabibigyan na ng hustisya ang Papa ko.

We were all settled when Ashden suddenly arrived. We didn't expect him to come so of course, we were surprised.

May dala siyang pag kain at nakapang alis din. Sa tingin ko ay sasama nanaman ang isang ito. I don't know but I already trust him, I thought of sharing with him what we know kaya tahimik akong lumapit sa kanya.

Lumapit ako sa kanya at inaya na mag usap kami. Sa study room kami nag usap tulad ng ginawa namin nung nakipag usap kami sa Ninong ni Ah Ki. he was shocked of course but later he said that he had a suspicion that the person behind the murder was of course Papa's opponent in the election.

He said he would come with us, which we immediately allowed. He also stopped coming to school and told us not to worry because he could chase all his lessons.

Si Yoon Gi ay pumapasok na din, hatid sundo siya nung isa naming bodyguard. Dumating na din sila Tita - isa pang kapatid ni Papa na tinawagan ko kahapon - sinabi nilang sila na daw ang bahala kay Yoon Gi pati na din sa kaso ni Papa pero hindi nila alam na palihim kaming kumikilos.

Nasa akin parin ang copy ng footages at hindi ko sinasabi sa Lawyer namin ang tungkol dito, kinikilatis pa namin kung hindi ba ito alagad ni Mr. Santos. It's hard to trust someone right now especially that our opponent has many connections.

Matapos kumain ay nagpaalam lang ako kay Yoon Gi saka kami sabay sabay na sumakay sa sasakyan ni Tita at driver niya rin ang magdadrive para sa amin ngayon. Tita trusted us so she let us go.

Pagkarating sa hospital ay dumeretso ako sa ICU. Andun parin kasi ang Mama ko at walang pagbabago sa kanya, nalulungkot ako dahil sa mga panahon ngayon, siya ang kailangan namin lalo na ni Yoon Gi.

Matagal kong tinitigan ang mahimbing na natutulog na si Mama. Ako lang ang pwedeng pumasok dahil limited nga lang daw ang pwede sabi nung mga nurses dito sa SMH.

"I promise, I'll give you the justice you deserve, Mom", huli kong sinabi kay Mama saka tumalikod at bumalik na sa mga kaibigan ko.

Sa sasakyan kami nag usap at hinanap ang location ni Mr. Santos. Nakakagalaw siya ngayon ng maayos dahil wala pang person of interest. Hanggang ngayon ay hindi pa nalalaman ng mga tao kung sino ang pumatay at ang nasa likod nito.

My friends know how much I want to expose the truth now to the public but they always stop me and tell me not to rush things up because I might be the one who will lose in the end. Wala din daw maniniwala sa akin dahil 17 years old palang ako.

Dahil sa mga sources ng mga kaibigan ko ay nalaman namin ang location ni Mr. Santos. Bumalik ang nararamdaman kong galit nang maalala na ang lalaking iyon ang nasa likod ng pagkamatay ni Papa.