Monasterio Series #5: Risks and Chances

Kabanata 32

Kabanata 32

Sorry

I couldn't name the emotions flashing in Alas' eyes while staring at me. Anger, sadness, confused — I don't know. If there's one thing I'm sure right now, that is I am hurt. I am hurt with the way he looks at me. Pakiramdam ko, gusto niyang iparating sa akin sa mga oras na ito na dismayado siya sa akin.

Iniisip niya bang itinulak ko si Trish na ngayon ay hindi ko maintindhan kung bakit umiiyak. She's crying in purpose, isn't she? Gusto niyang magmukhang nakakaawa sa harapan ni Alas. She wanted to show him that I'm the bitch here. That I hurt her.

My lips pursed, teeth gritted as I suddenly held my breath when Alas walked pass me. Kumuyom ang mga kamao ko habang naiwang nakatulala sa lugar na tinatayuan niya kanina.

It's still her, Alas?

I started chewing on my lower lip and my eyes welled up with tears but I did everything to not let it fall. Hinding-hindi ko hahayaan ang sarili ko na magmukhang kaawa-awa sa harapan ni Trish.

Taas noo kong nilingon ito. Nakita kong inalalayan siya ni Alas sa braso at tinulungan tumayo. Humihikbi pa rin si Trish dahilan para mas lalo akong makaramdam ng galit.

She's about to throw her arms around Alas when he stepped backward and stood beside me. Bahagya akong nakaramdam ng kung ano sa puso ko nang ilapat niya ang kamay sa bewang ko. He held me tight enough just to make me feel secured. Like I don't have to worry about anything.

Kumunot ang noo ni Trish habang nakatingin kay Alas, may luha pa ang mga mata.

"A-Alas..." tawag niya.

"Can you stop?" he uttered in an icy voice that could make anyone shiver.

"Alas, ano bang sinasabi mo? Mahal mo pa rin ako, hindi ba? Ako pa rin hanggang ngayon. Matagal na panahon tayong nagsama. Kung sasabihin mong niloko kita, ipinaliwanag ko na sa'yong ginawa ko 'yon dahil kailangan!"

Nagsisimula ng mag-histerya ang boses ni Trish habang sunod-sunod ang pa-galpas ng luha mula sa mga mata niya. Samantalang si Alas ay malamig lang na nakatingin sa kaniya.

"I already accepted that, Trish. No need to explain. Matagal na kitang pinatawad at sa tingin ko ay hindi na natin kailangan ungkatin pa 'yon. You're sick, I get that. I am willing to offer you any help, just tell me. I just want one thing from you..." seryosong litanya ni Alas. "Respect my relationship with this woman beside me. I am not going to leave her just because you want us back."

Suminghap ako, hindi makapaniwalang naririnig ang mga bagay na iyon mula kay Alas.  Gusto kong ulit-ulitin sa isip ko kung tama ba ang pagkakaintindi ko sa mga salitang binitawan niya o nag-iilusyon lang ako. I was ready, even if it's hard, that he would choose Trish over me.

Siya ang naunang minahal.

Trish shook her head hysterically. "Hind, Alas. Alam kong ginagamit mo lang siya para pagselosin ako—"

"Noon, Trish. A lot have changed, and that includes my feelings for you."

Nahigit ko ang aking hininga nang inilang hakbang ni Trish ang distansya namin at agresibong niyakap si Alas. Napapikit ng mariin si Alas na tila ba hindi na nagugustuhan pa ang nangyayari. Dumistansya ako sa kaniya dahilan para lingunin niya ako. Nagsalubong ang mga kilay niya, nagtatanong ang mga mata.

"Alas, parang awa mo na. Intindihin mo naman ako kung bakit ko nagawa 'yon. Ayaw lang kitang masaktan at mag-alala sa akin. Wala kaming naging relasyon habang magkasama kami—"

"Ania..." tawag ni Alas dahilan para mapahinto si Trish sa pagsasalita.

Inalis ko ang kamay niya sa bewang ko. Darkness surrounded his eyes as I stepped back again.