Owner: [Completed]

Part 8(1.3.Mon)

"ကေလးေတြအလွည့္မေက်ာ္နဲ႔ တစ္ေယာက္ခ်င္းစီ
တန္းစီမယ္ ၊ ေနရာမလုရဘူး ၊ စည္းကမ္းရွိပါ"

ေအာ္တဲ့သူကသာ အာ္ေနတာ နားေထာင္မဲ့သူကမရွိ။

21ရာစုအေခၚ စပီကာလိုပံုစံမ်ိဳး ပစၥည္းကိုင္ကာ  ကေလးေတြကို အားရပါးရ ေအာ္ေျပာေနတဲ့ေရွာင္းက်န္႔ကို ၾကည့္ၿပီး စားဖိုခ်က္ႀကီးေလာ့ယြင္ရွီးတစ္ေယာက္ ေခါင္းခါတယ္။

ဒီေနရာမွာ ဝမ္ရိေပါလည္း ရွိေနၿပီး သူ႔လင္ကို စိုက္ၾကည့္ေနတာက မသိရင္ သူ႔ပစၥည္းခိုးထားတဲ့ သူခိုးကို ၾကည့္ေနတဲ့အတိုင္း ၾကည့္ေနသည္။

"ေဟ့ေကာင္ ဝမ္ရိေပါ မင္းတို႔အပါးဆီသြားခဲ့ၿပီလို႔
ငါက ထင္ေနတာ ၊ လတ္စသတ္ေတာ့ မင္းကဒီေရာက္ေနတာဘဲ ဒါနဲ႔  ဒီမွာဘာလုပ္ေနတာ"

အနားေရာက္လာတဲ့ ခ်န္းေဖးယြီက ဝမ္ရိေပါ ပုခံုးေပၚ လက္ေထာက္လို႔ စကားဆိုသည္။

"ရပ္ၾကည့္ေနတာ"

"ဘာကိုလဲ "

ခ်န္ေဖးယြီ ဝမ္ရိေပါၾကည့္ေနတဲ့ဘက္ကို အကဲခက္လိုက္ေတာ့ သူ သေဘာေပါက္သြားတယ္ ။

"ေဟ့ အိုးမိုးခြက္!!!!"

ခ်န္ေဖးယြီေအာ္သံက ဟိန္းသြားေတာ့ အနီးအနားမွာ ေနရာလုေနတဲ့ ကေလးေတြေတာင္ အသံတိတ္သြားၿပီး သူ႔ဘက္ကို လွည့္ၾကည့္လာတယ္။

ဝမ္ရိေပါက ေအးေအး ေဆးေဆး သူ႔ အေရွ႕တည့္တည့္မွာ ရွိတဲ့ ေရွာင္ေပါက္ကိုဘဲ မ်က္နွာမလြဲ ၾကည့္ေနလိုက္တယ္။ သူသိၿပီးသား ဒီဗရုတ္သုတ္ခေကာင္က ေစာက္တလႊဲေတြလုပ္ေတာ့မယ္ဆိုတာ ။

"အင္က်ီ နီညိဳေရာင္နဲ႔ တစ္ေယာက္ မင္းကိုင္ထားတဲ့ ပစၥည္းက ငါ့အကိုေတာ္ ဝမ္ရိေပါဟာမဟုတ္လား? ဒီမွာ ပိုင္ရွင္ကိုျမန္ျမန္ လာအပ္လိုက္စမ္း!  ငါ့အကိုေတာ္က သူ႔ပစၥည္း သူမ်ား ကိုင္တာ ႀကိဳက္တာမဟုတ္ဘူး ၊ ေနပါအံုး၊ အဲ့ပစၥည္းကို  ဘယ္က ယူထားတာလဲ!!"

ေရွာင္းက်န္႔ေၾကာင္သြားတယ္ ၊  ဘာလဲ ဒီေစာက္ခေလးက  အခုငါ့ကို လာေအာ္ေနတာလား ? ငါ့လိုဝမ္ရိေပါရဲ႕တစ္ဦးတည္းေသာ ေယာက်ာ္းကိုေလ ၊ ဘာတဲ့ ေခါတာေတာင္  အိုးမိုးခြက္ဆိုဘဲ ေတြ႕ၾကေသးတာေပါ့။