Owner: [Completed]

Part 12(24.3.Wed)

"သမက္ေလး ေရွာင္ ထည့္စားေနာ္။ သားႀကီးက သူ႔ရဲ႕ခင္ပြန္းေလးကို အရမ္းခ်စ္တာဘဲ ၊ မနက္ေစာေစာလထၿပီးေတာင္ ျမစ္ႏုႏုေလးေတြ သြားခ်ိဳး လာတာ "

"ဟုတ္ပါ့ အေဖနွစ္ေယာက္စီ မလာစဖူး လာလည္ပါတယ္။ လတ္စသတ္ေတာ့ သူ႔ခင္ပြန္းေလးကို လာႂကြားတာကိုးး"

"အာ..."

ဒီလို ဆိုေတာ့ ေရွာင္းက်န္႔ နည္းနည္းရွက္ပါသည္။

ဝမ္ရိေပါကဘဲ "မစနဲ႔ေတာ့ ဝမ္ပါးနဲ႔ ခ်န္ပါး ကြၽန္ေတာ့္ေရွာင္ေပါက္ေလး ေနရခက္ေနၿပီ"

"သမက္ေလး ေရွာင္ မ်က္နွာေမာ့ပါအံုး၊ ေနရခက္ေနတဲ့ ပံုစံေလးကို ျမင္ဖူးခ်င္လို႔"

"ေယာက်ာ္း ခင္မ်ားကလည္း အဲ့တာေနရခက္ေနတာ
မဟုတ္ဘူး။ ရွက္ေနတာ။ ဟုတ္တယ္မလား သမက္ကေလး"

"မဟုတ္....မရွက္....အာ"

လည္ပင္းကို လက္နဲ႔ပြတ္ၿပီးေျပာေနတဲ့ ေရွာင္းက်န္႔ကို ျမင္ေတာ့ ဝမ္ရိေပါ ပါးစပ္ေဟာင္းေလာင္းျဖစ္သြားတယ္။

သူ႔ရဲ႕ေရွာင္ေပါက္က အဲ့လိုလဲရွက္တတ္ေသးတာလား  ?ဟိုအခ်ိန္ဆိုရင္ေတာင္ ရွက္တဲ့ပံုစံတစ္ခုမျပတဲ့ ေရွာင္ေပါက္ကေလ ။

"ဟားး ဟားး ပါးတို႔က စတာပါ ။ လြတ္လြတ္လပ္လပ္သာစား" ခ်န္ပါးကေျပာလိုက္သည္။

"ေယာက်ာ္း ဒီလိုဆိုေတာ့လည္း သားငယ္ေလးကို
သတိရလိုက္တာ"

"အင္း ကိုယ္လည္းသတိရတယ္ ။ ဒါေပမဲ့ မင္းသားက
အသက္ကဥေလာက္နဲ႔ ႐ြပိုးထိုးေနတာေလ ၊ အဘြားျဖစ္သူကပါ ေျမႇာက္ေပးေနေတာ့ ပိုဆိုးတာေပါ့"

"သားငယ္ေလးအတြက္ စိတ္ပူလိုက္တာ၊ ဘာလ္ုလ္ုနဲ႔  ေနာက္လဆို ဖူးစာေရးပြဲေတာင္ ေရာက္ေတာ့မယ္"

[စိတ္ပူတယ္ဆိုတာ အိမ္ေထာင္ျပဳဖို႔အတြက္ပါ]

ဝမ္ပါး သင္ျပင္းခ်လ်က္  ေရွာင္းက်န္႔ဆီ ဦးတည္လိုက္တယ္။

"သားႀကီးက နဂိုကတည္းက" ငါသာလ်ွင္ အေကာင္းဆံုး" ဆိုတဲ့ ဂုဏ္ပုဒ္ကို ဆြဲကိုင္ထားတာ၊ ကံၾကမၼာကသာ အသက္23ျပည့္ရင္ လက္ထပ္ရမယ္လို႔ မသတ္မွတ္ ထားေပးရင္ေတာ့ ဒီတသက္ အိမ္ေထာင္မျပဳရဘဲ ၊ ေတာက္က်န္႔ကိုယ္ေတာ္ ျဖစ္ေနမွာေတာ့ အမွန္ဘဲ"