Door of Happiness (Agravante Series #1)

KABANATA 5

Kabanata 5

Name

--

"How about this girl? Unfair naman yata kung magulang ko lang ang ipapatawag," si Elizabeth pero halatang kabado na sa pagdating ng lolo ko.

Kabado siya hindi dahil mapapagalitan siya, kabado siya dahil magkikita kami ng lolo ko. Ng lolo ko.

Nag angat ako ng tingin kay Elizabeth. Nakatitig siya sa akin at kahit anong gawin niyang pagpapataray sa kanyang itsura ay lumalabas ang kaba sa kanyang mga mata.

"Uh... Ms. Juarez doesn't have a parents anymore. But we can call your legal guardian, right, Ms. Juarez?" bumaling sa akin ang Dean.

The legal guardian I put in was Aling Evelyn. She agreed with it because she understood me. I cannot enter this school without a legal guardian.

Siguradong maaabala ko si tita Evelyn kapag tinawagan siya rito. But I knew I had no choice. She has to come here.

"Opo, Dean..." sagot ko.

Tinawagan nila si tita Evelyn. I'm still very nervous about the arrival of Theodore Agravante. But other than that, I’m also excited. I don’t know what my reaction will be when I see him. Siya kaya? Ano kayang magiging reaksyon niya kapag nakita ako?

Halos matawa ako sa sarili ko. Ano naman ang inaasahan mong magiging reaksyon niya, Cassandra? Inaway mo ang tinuturing niyang apo. Siguradong magagalit siya sayo.

But I'm not doing anything wrong. Elizabeth bumped into me that's why her dress was soaked in my water! I didn’t mean everything that happened. Binabaliktad lang ako ng babaeng ito!

But according to what I researched, he is very strict and never smiles unless he has business partners or family in front of him. Ang sabi hindi ganon kaganda ang ugali niya pero... lolo ko siya. Kahit kaunti ba, hindi niya mararamdaman na apo niya ako?

Lahat ng pag asang nasa puso ko ay parang gumuho nang napagtantong baka nga magalit lang siya sa akin. Hindi niya mararamdaman na apo niya ako sa isang tingin lang. Ang lukso ng dugo na sinasabi nila ay siguro para sa mga magulang lang. Hinding hindi niya iyon mararamdaman. Ni hindi ko nga alam kung totoo ba talaga 'yon o hindi.

At mga magulang... I want to meet them too. Pauline and Marvino Agravante are their names. I want to see them too. I've wanted to see them for a long time but I don't have the courage to go to them yet. Kahit matapang ako sa panlabas, hindi ko maitatanggi ang takot sa puso ko na baka hindi nila ako paniwalaan. Natatakot ako na baka kapag sinabi ko sa kanila na anak nila ako ay kung ano anong masasakit na salita lang ang sabihin nila. Iyon ang isang bagay na hinding hindi ko makakaya.

"Ms. Lacaste, Senyor Theodore Agravante is here," anunsyo ng sekretarya ng Dean.

Parang sasabog ang puso ko sa kaba at bilis ng kalabog nito. Tumayo sina Michelle, Johanna at Louissa Agravante bilang pagsalubong sa kanilang lolo. Ganon na rin si Elizabeth na halata pa rin ang kaba sa mukha. Bahagya na siyang namumutla.

Ako hindi ko alam kung tatayo rin ba ako para magbigay galang sa matandang Agravante ngunit nanatili lamang ako sa upuan ko, hindi alam ang gagawin.

Tumayo rin ang Dean at sabay sabay nilang pinanood ang pagpasok ng kagalang galang at istriktong si Theodore Agravante. My heart pounded even more with so much nervousness! Dahan dahan akong nag angat ng tingin sa sa kanya.

Wearing a suit and tie, Theodore Agravante walked over without looking at my way. Ang mga apo niya lamang sa gilid ang nilingunan niya.

He looks more strict in person. He looks scary in the picture but he's more scary in person! Magkakasalubong ang kanyang dalawang kilay at hindi manlang ngumiti sa kanyang mga apo. Pero doon lamang nanatili ang kanyang paningin. Hindi niya ako tinignan, o kahit sinulyapan manlang.