Door of Happiness (Agravante Series #1)

KABANATA 11

Kabanata 11

Call

--

Tahimik si Audrey sa mga sumunod na klase. Pati sa lunch ay tahimik rin siya. Wala tuloy akong choice kundi ang magkwento sa kanya. Kinwento ko si Mama at ang mga kaibigan ko na nasa Cagayan pero wala talaga siyang kibo. Tumatango lang siya at ngumingiti ng bahagya. Alam kong nakikinig siya pero alam ko rin na wala siyang sa mood.

I took a deep breath. Maybe this is really the effect when you like someone? Parang ayoko na palang magkagusto o magka crush manlang. Kung magiging ganito ako kapag nagkaroon ako ng ganon, mas mabuting umiwas nalang sa mga lalaki.

Pero ang sabi ni Mama kasama sa pagtanda namin ang pagkakagusto. Kasama sa paglaki namin ang sakit na mararamdaman sa mga taong gusto namin. Kaya sa tingin ko... normal lang ito? Siguro nga.

Pero sa ngayon pag aaral ko muna ang uunahin ko. Kung may matipuhan man ako, edi maganda. Atleast mararanasan ko ang magkagusto, diba?

I suddenly remembered Brandon again. Hindi ko alam kung bakit naiinis ako kapag naalala ko siya sa tuwing ganito ang topic sa utak ko. Bakit kailangang siya ang lalaking pumasok sa isip ko kapag crush at pagkakagusto ang pinag uusapan? Anong kinalaman niya roon?

I just ignored my thoughts because I am more worried about Audrey. Hanggang sa nag biyernes kasi ay tahimik siya at minsan nalang magsalita. It was there that I realized that she was really affected by what she had seen in that day. Bumuntong hininga ako. Maayos na kaya siya ngayon? Ano kayang ginagawa niya?

"Ayos ka lang?" tanong ni Arjun habang naglalakad kami palabas ng bahay.

"Yup. May iniisip lang ako."

Hindi pa rin mawala sa isip ko si Audrey. I know she's really sad about what happened and even if I want to be with her now, I don't know their house. Plus I have a lot more to do. Ngayon ang araw ng pagbili ko ng mga pagkain at sasamahan ako ni Arjun.

"Anong iniisip mo?" kuryosong tanong ni Arjun.

"Si Audrey. May nangyari kasing hindi maganda noong nakaraan kaya nag aalala ako sa kanya."

"Anong nangyari?" kumunot ang noo niya.

Nilingon ko siya. Ayos lang kayang sabihin ko sa kanya ang nangyari? Audrey might be mad at me. Hindi pa naman niya gusto si Arjun.

Umiling ako kay Arjun dahil siguradong hindi magugustuhan ni Audrey kung sasabihin ko kay Arjun ang problema niya ngayon.

"Wala," sabi ko at nagpatuloy sa paglalakad.

"Come on, tell me. Hindi ko naman sasabihin na sinabi mo sa akin. Tsaka hindi ako makikialam," parang nabasa niya ang iniisip ko.

Umiling ako. "Baka magalit iyon. Hindi niya gustong pinagsasabi ang mga problema niya sa iba."

"Pero hindi ko naman sasabihin sa iba. Gusto ko lang malaman."

"Para saan naman? Bakit gusto mong malaman?"

Nilingon ko ulit siya. Kumunot ang noo niya sandali at pagkatapos ay ngumuso. Hindi siya sumagot kaya ngumisi ako.

"Ako na ang bahala sa kanya. Maliit na problema lang naman iyon."

Pero alam kong hindi maliit na problema iyon para kay Audrey.

Bumuntong hininga siya. "Fine..."

We took a jeep to the grocery store. Gulay at karne lang ang bibilhin ko dahil nagtitipid ako. I don't have much money yet. Pero bibili na rin ako ng iba pang mga kailangan. Yung mga kailangan lang.