KİTAP OLDU
-Wattys 2021 Kazananı-
"Annarithel Orvira sebepsiz yere can alacak soğuk kanlı bir katil değildi ama aç bir yılanın ne kadar merhameti varsa onun da o kadar merhameti vardı."
*
Tanrıçasının nefesiyle topraktan doğan, geleceği için yalnızc...
I hear hurricanes a-blowing I know the end is coming soon I fear the rivers over-flowing I hear the voice of rage and ruin
⚔️
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Annarithel ve Ellyro kollarının arasında mutfaktan aşırdıkları dört kişilik bir aileyi doyuracak kadar fazla yemek ve meyveyle odalarına girdiklerinde Annarithel ayağıyla kapıyı itip kapattı. Tabii yemeklerin yarısı doymak bilmeyen Callidus'a aitti. Tilki neredeyse adımlarını Annarithel'ın ayaklarının üzerine atacak kadar yakınında yürüyordu; gözlerini bir an bile az sonra mideye indireceği etten ayırmıyordu.
Kan Avcısı, bir çuvalın içine doldurduğu yemekleri yatağının üzerine bıraktı. Şarap şişesinin mantarını baş parmağıyla iterken sırıttı. "Eski günlerdeki gibi."
Zanosrit'te de Ellyro, ablası ve Callidus ile baş başa yemek istediğinde mutfaktan yemekleri aşırıp odalarına kapanır ve afiyetle yerlerdi. Bugünkü fikir yine Ellyro'dan çıkmıştı ama Annarithel kadar mutlu görünmüyordu. Annarithel kocaman taze eti Callidus'a fırlatırken kaşlarını çattı.
"Sorun nedir El?"
Aslında sorunun ne olduğunu biliyordu. Yarın son kez planlarının üstünden geçecekler ve vakit kaybetmeden Veraadenna'ya doğru yola koyulacaklardı. Kızıl Topraklar, onları bekliyordu ama hiçbiri buna hazır değildi. Annarithel'ın "hazırmış" gibi görünmesinin tek sebebi doğru yolda olduğuna dair inancıydı. Edarnol'dan dönmeyi başaran ruhu, âdeta kaderinde safiryıldız pusulasının peşine düşecek olmasının yazılı olduğunu belirtmek için çırpınıyordu. Başarısızlık ihtimalini düşününce ayaklarının onu olduğu yere mıhlayacağını bildiği için bu ihtimali aklından bile geçirmemeyi seçiyordu. Cesaretinin büyük bir kısmını Rhyvar'ın inancına borçluydu elbette. Ailesini bulacak ve daha nice aileye umut olacaklardı belki de.
Ellyro gözleri gibi gök mavi uzun kollu elbisesinin eteklerini toparlayarak yatağa oturdu. Sarı saçlarını kulaklarının arkasına aldığında dudaklarında buruk bir tebessüm vardı.
"Hepimiz büyük bir cesaret gösteriyoruz. Rhyvar'ın fedakârlığı ise takdire şayan ama... Gitmeni istemediğimi söylersem bencilce mi konuşmuş olurum?"
Annarithel Ellyro'nun yanına oturup göğsüne dökülen saçlarını omzunun arkasına attı. "Sevgi böyle bir şey El. Sevdiklerini koruma isteğin her şeyden üstün gelir, onları daima kalbine yakın tutmak istersin... Gerçekten yakın. Ve sanırım ben de aynı bencilce düşüncelere sahibim. Yalnızca sana ve Callidus'a karşı."
Ellyro bakışlarını yavaşça ablasının deri giysisinden, yakut işlemeli göğsünden ve omzuna uzanan kolundan geçirdi. Sonra bakışları ihtiyatlı kehribar gözlerle karşılaştığında gözlerini kıstı. "Ne demek istiyorsun?"
