Το Δάσος της λήθης

Κεφάλαιο 6: Ένα παλάτι στο φόβο

Επιστροφή στο σήμερα

"Ως πότε θα γίνεται όλο αυτό! Ως πότε θα το ανεχόμαστε Ντέμιαν! Χρόνια τώρα αυτή η ιστορία χτυπάει σε αυτό το καταραμένο δάσος και κανείς δεν μπορεί να κάνει τίποτα! Πάνε τόσα χρόνια από τότε που εμφανίστηκε αυτό το τέρας και σκοτώνει. Δεν μπορούμε να το ανεχόμαστε πια όλο αυτό..." Ο βασιλιάς Ζάρεκ ούρλιαζε απ' την οργή του. Οι φωνές του ακούγονταν ως έξω στο παλάτι. Ο Ντέμιαν, ο αρχηγός του στρατού του και κάποιοι άλλοι αξιωματικοί προσπαθούσαν να βρουν τρόπο να γλιτώσουν την οργή του. Βημάτιζε μέσα στα νεύρα, στο μεγάλο δώμα και συνέχισε να φωνάζει:

"Κανείς πια δεν τολμά να πατήσει στο Δάσος ... αυτό το καταραμένο δάσος, όπως το ονόμασαν αυτοί οι ηλίθιοι οι χωριάτες απ' το φόβο και τις δεισιδαιμονίες τους. Πού ακούστηκε ο στρατός του βασιλιά να τρέμει να περάσει τους δρόμους και τα μονοπάτια; Ποιος θα μου δώσει μια εξήγηση για όλο αυτό;"

"Βασιλιά μου, προσπαθούμε να κάνουμε το καλύτερο. Έχουμε οχυρώσει την πόλη απ την πλευρά μας, έχουμε κλείσει τα περάσματα με περιπόλους. Κάθε φορά γίνεται κάτι και μας αιφνιδιάζει..."

"Ανίκανοι! Αυτό είστε!" ούρλιαξε για μια ακόμα φορά, συνεχίζοντας:

"Που έγινε αυτό σήμερα;"

Ο ένας από τους αξιωματικούς πήρε το λόγο φοβισμένος.

"Έγινε πριν το δάσος, μέσα στα όριά μας, οι άντρες μας πρέπει να ξαφνιάστηκαν..."

"Ποιος τους βρήκε;" ρώτησε ο βασιλιάς.

"Μια δική μας περίπολος"

"Δεν ήταν κανείς άλλος εκεί; κάποιος μάρτυρας να μας πει τι έγινε;"

"Όχι βασιλιά μου, κανείς...."
"Βρήκατε τίποτα ίχνη;" ρώτησε ο Ντέμιαν.

"Ναι, βρήκαμε ίχνη από κάρο, κάτι περνούσε από εκεί"

"Θες να πεις ότι η επίθεση μπορεί να έγινε μέσα απ' το κάρο;" τον ρώτησε ο Ζάρεκ.

"Όχι άρχοντά μου, οι ιχνηλάτες μας βρήκαν τα ίχνη ενός ακόμα αλόγου που δεν ακολουθούσε τις γραμμές του κάρου, άρα ήταν ελεύθερο"

"Και γιατί κανείς απ' τους χωριάτες δεν μιλάει; Γιατί;" φώναξε πάλι οργισμένος.

"Φοβούνται βασιλιά μου! Κάτι τους απειλεί, κάτι τους κρατά!" συμπλήρωσε ο Ντέμιαν.

Ο Ζάρεκ έπιασε το κεφάλι του με τα χέρια του.

"Δεν ξέρω, κάντε κάτι! Πιέστε τους χωρικούς κάτι να μας πουν, αν χρειαστεί τάξτε τους χρυσάφι για να μιλήσουν για ότι ξέρουν. Κάπου θα κρύβεται αυτός ο δαίμονας του θανάτου.