-(Adam) Ahh! Snow'da şansım yaver gitmedi ama...ama umarım bu sefer onunla ben yarışırım! Athena! Umarım ben çıkarım, rakibi...Angel.
Kendince ilginç bulduğu iki kaykaycıyla da kayma şansını kaybeden Adam, biraz bozulsa da ikisiylede finalde yarışabileceğini düşündüğü için buna fazla takılmadı.
Athena, rakibinin bu birden bire ortaya çıkan ve sanki tanıdık bir tarafı olan çocuk olmasına ne sevinmiş ne de üzülmüştü. Tam yarış stiliyle ya da belki de konuşarak bir şey öğrenebileceğini düşünerek başlangıç çizgisinde yerini almaya gidiyordu ki biri ona doğru eğilerek bir şeyler fısıldadı:
-(Cherry) Finale çık ve birlikte yarışalım.
Kız bu sözlerin kimden geldiğini biliyordu. Zaten sesini duyar duymaz içini ısıtmıştı. Beceriksizce bir onaylama nidası çıkararak hemen yerini aldı.
Sağ tarafındaki rakibi ona tıpkı kendisinin değer vermediği rakiplere baktığı gibi umursamazca bakıyordu. Evet! Athena artık kesinlikle onu bir yerlerden tanıdığına emindi. O da aynı ifadeyi takınarak ışıkların yanmasını bekledi.
Işıklarla birlikte geri sayım başladığında ikiside farklı dünyalara çekilmişlerdi sanki, ama tabii yeşil ışık yanınca işler değişti.
Angel, Athena'ya dönüp yüzünde oldukça samimi görünen bir sırıtışla yolu eliyle işaret etti. Kız bunun ne demek olduğunu anlamıştı. Kaykayına fazla hız vermeden sadece üstüne binerek birazcık ilerledi. Hemen arkasından rakibi de aynı tekniği uygulayarak ona yetişmişti.
Neredeyse aynı hizaya geldiklerinde birbirlerine bakıp uzun zamandır yapmayı planladıkları bir şey varmış gibi riskli bir şekilde gülümsediler.
Angel kaykayını normal bir "S" yarışçısı hızına getirerek öne geçti. Athena da hemen arkasından aynı hıza yetişmişti. Biri hızlandıkça diğeri de hızlanmaya devam ediyordu. Hızlandıkça hızlanıyorlardı. Garip olansa yüzlerinde en ufak bir gerginlik ifadesi olmamasıydı.
Basbayağı ikisi de gülüyordu! Bir süre sonra ekrandan izleyenler ve kenarlarda bulunan seyirciler küçük aralıklarla da olsa onları gözden kaybetmeye başladı. Bunun iki açıklaması olabilirdi: Ya çok hızlıydılar, ya da çok yavaş.
Bunun cevabı kesinlikle birinci seçenekti. Terk edilmiş fabrikadaki dar alana kadar kimse yarışı düzgünce izleyememişti. Sonuçta yarışçıları göremeden nasıl izleyebilirlerdi ki!?
Nihayet görüş alanına girdiklerinde Athena'nın yeşil gözleri her zamanki gibi parlıyordu ama bu sefer farklı olarak Angel'ın da Mor gözlerinden mor ışıklar yayılıyordu.
İkisi de sağ ve sol trabzanlara atlayarak ikinci merdivene kadar geldiler. O kadar koordine gidiyorlardı ki dışarıdan gören birisi doğduklarından beri antrenman yaptıklarını sanabilirdi.
Bu müthiş koordinasyonlarını hiç bozmadan bitiş çizgisine varan son merdivene kadar ilerlediler ama son merdivene kaykaylarının tekerlekleri değer değmez Angel Back Shot yaparak kendi kaykayını eline aldı.
Athena uğraşmadan kazanmıştı. Etraftaki bağrışmalara ve şaşkınlık ifadelerine aldırmadan hala yerinden kıpırdamamış olan çocuğun yanına giderek söze başladı:
-(Ahena) Hala aynı takma adı kullandığına inanamıyorum!
-(Angel) Diyene bak seninki de aynı!
-(Athena) Hayır, farklı bir ke-
Normal şartlar altında bu konuşma sabaha kadar sürebilirdi ama herkes Adam'ın "S"in her tarafında yankılanan sesiyle yeni yarışmacıların seçilmesi gerektiğini anlamıştı:
- Şimdi, ne tür bir kaykaycı seçilecek?
- Bu Adam!
- Sırada Adam var! Rakibi kim olacak!?
- Cherry çıktı! Finallerle aynı bu resmen!
Kapışma neredeyse yirmi dakika sonra başlayacaktı. Cherry tüm ciddiyetiyle Adam'ın ilk ortaya çıkışından beri istediği bu kapışmayı bekliyordu ki biri hafifçe omzuna dokundu. Bu Athena'ydı, her zamanki gibi gülümsüyordu ama bu sefer sanki endişeliydi:
-(Athena) Kendine dikkat et lütfen ve ona tekmeyi bas!
-(Cherry) Merak etme, sen sözünü tuttuğuna göre sıra bende!
Cherry son sözleri söylerken uzaklaşmaya başlamıştı çünkü görünüşe göre Adam yerini almıştı.
İkisi de başlamaya hazır bir pozisyona gelince ışıklar tekrar kırmızı rengini aldı.
Geri sayım bitip kırmızı ışıklar yeşile dönünce ise bütün "S" insanüstü hıza sahip iki kaykaycıyı hayranlıkla izliyordu.
Virajları neredeyse aynı açılara alıyor ve hataya yer vermiyorlardı. Herkes çıldırmış bir şekilde Cherry'nin Adam'ın hızına bile eşit olduğundan bahsediyordu.
Cherry önlerindeki köşeyi dönmek için Carla'dan talimat alırken Adam birden hızlandı. Yine yapacaktı işte. Kaykayının arka ucunu bastırarak bir 180 attı, ucu sertçe bastırarak onu gafil avlamak istiyordu.
Kolları açık bir şekilde pembe saçlı adama doğru yokuş yukarı gitsede bu işe yaramadı çünkü gözlerini kapatmıştı! Tamamen sanal asistanına güvenerek Adam'ın sağından sıyrıldı.
Cherry gardını indirmiyordu, önde olsa bile rakibinin her an öne geçebileceğini hesap ederek fark atıyordu.
Ta kii... Aşkın Matadoru kaykayının üstünde dans etmeye başlayana kadar. Ayağını uca bastırarak longboardunu bir Arm Possible yapar gibi eline aldı ve hiç acımadan arkasından gelen yarışçıya vurdu.
Miya ve Shadow bu sahneye acıyarak kendilerini sıkmış, Joe ise aslında üzülse de o an çok fazla belli edememişti ama Athena değer verdiği bir şeyin daha elinden alınma korkusuyla gözünden istemsizce akan yaşlara engel olamıyordu.
Bu sahne karşısında yüzünde dehşet verici bir ifade olmuşsa da bir anda o ifade yerini sinire bıraktı.
Yeşil gözleri bu sefer öfkeden parlayan kız kaykayına tüm gücüyle hız vererek yokuştan aşağı kaymaya başladı. Stili tıpkı Adam gibiydi artık. Yerle paralel gidiyordu resmen.
Bulundukları yere iki metre kala tıpkı az önce olduğu gibi ama bu sefer hareket yönünün tersinde bir Arm Possible yaparak kaykayını eline aldı. "S"'in Tanrısı diye yücelttikleri Adam' a tıpkı onun Cherry'ye hiç acımadığı gibi vurdu.
Adam son anda longboardunu önüne siper ederek kolundan hafifçe yaralanmasına rağmen Athena'nın kaykayı artık tek parça değildi ama bu onun umrunda bile değildi tek düşündüğü yerde yatan hırpalanmış adamdı.
Umarım beğenmişsinizdir! Okuduğunuz, yorum yazdığınız ve oy verdiğiniz için çok çok minnettarım. Bölümlerde sıkıldığını yerleri yorum olarak yazar mısınız?
ESTÁS LEYENDO
Sk8 the infinity Cherry's Challange
FanficO gün "S" 'de bir kız Cherry' ye meydan okudu.
