Sk8 the infinity Cherry's Challange

16,5

- N'aptın be oğlum!? "S"'e gelmeyi neden bıraktın!?

-(Reki) B-bu biraz karışık aslında.

-(Athena) Aman ya! Karışık işleri hiç sevmiyorum. Hadi kaykayını da al beni takip et.

-(Reki) Ben artık kaykay sürmüyorum!

-(Athena) Pfft, onu külahıma anlat. Bir arkadaşla tanıştıracağım seni. Çabuk ol!

     Gidip gitmemekte kararsız olan çocuk, kızın gözlerindeki ışıltıyı fark edince kararını kesin olarak vermişti. Önemli bir şey olacağını düşündüğünde yeşil gözleri zümrüt gibi parlıyordu, bu özellik artık onu tanımlıyor gibi bir şeydi.

     Üstüne kapişonlusunu geçirip istemsizce kaykayına uzanıyordu ki asıl Athena'nın kaykayının ortalıkta görünmediğini fark etti:

-(Reki) Senin kaykayın nerede?

-(Athena) Hah, doğru ya! Adam'a vurduğumda çat diye kırıldı.

-(Reki) Ne!?

-(Athena) Al işte bütün aksiyonu kaçırıyorsun. Neyse neyse yenisini yaparsın sen bana, şimdi hazırsan gidelim.

-(Reki) Hazırım ama bu arkadaş da kim?

-(Athena) Şu sıralar o aptalı fazla ön plana çıkarıyorum yapacak bir şey yok. Seni çocukluk arkadaşımla tanıştıracağım.

    Reki hala tam olarak bir cevap alamamıştı, neden kaykayını da yanına alması gerekiyordu ki hem!? Bu düşünceler beyninin içini kurcalarken Athena'nın sürekli birine mesaj attığını fark etmesi de biraz zaman aldı tabii.

    Endişeli olduğu anlaşılır bir yüz ifadesiyle hızla parmaklarını oynatıyor, karşıdan gelecek olan mesajı sabırsızca bekliyordu.

   Kızıl saçlı çocuk biraz daha yaklaştığında bu kişinin Cherry olduğunu anlaması uzun sürmedi.

   Kız, çocuğun mesajları okuduğunu görünce hemen telefonunu kapatarak kafasına bir şaplak indirdi:

-(Athena) Mesajlarımı neden okuyorsun sen!?

-(Reki) Cherry ve Athena ağaçta ö-pü-şü-

-(Athena) Birdaha mı şaplak istiyorsun!? Bu durumu ne kadar sevmesem de eski Reki'yi azıcık geri getirdi sanki eheh.

-(Reki) Hey, hemen umutlanma hala kaykay sürmek istemiyorum!

      Athena, Reki'nin son sözlerine rağmen yine de tatmin olmuştu. Geceye oldukça yakışan mor saçlı çocuğu gördüğündeyse gerçek bir zafer kazanmışçasına koşarak ona sarıldı.

     Angel bu her zamanki pervasız Athena tavırlarına hoşnutsuzlukla baksa da aslında içten içe o da sevinmişti.

     Bir süre daha sarıldıktan sonra kız hemen geri çekilerek arkada afallamış bir şekilde bakan arkadaşını tanıtma ihtiyacı duydu:

-(Athena) İşte bu şapşalın adı Reki!

- (Angel) Çocuğa şapşal demesene, buradaki asıl şapşalın kim olduğu belli.

- (Reki) Evet, sonunda benim gibi düşünen biri!

- (Athena) Gerçekten çok benziyorsunuz değil mi? Aghh şimdi bir düşünelim, iki şapşalla n'apılır?

- (Angel) Benziyoruz derken.

- (Athena) Seninle aynı hikayeyi yaşayan biri daha ta daa!

- (Reki) Ne aynı hikayesi? Sen de mi kaykay sürüyorsun!?

- (Angel) Sana dahi olduğunu söylemiş miydim?

- (Athena) Onu takma Reki, sana hemen tanıtayım: Bu şahıs da bilinmezliğe açılan kapının ta kendisi.

- (Angel) Sen Bayan Pervasız'ın kusuruna bakma! Ben Angel.

- (Reki) Phahhaha!

- (Athena) Neye gülüyorsun!?

- (Reki) Bilmem. Cherry ve Joe'ya o kadar çok benziyorsunuz ki...phaha!

                            ****

- Artık o telefonu bırakmaya ne dersin!?

- Şimdi olmaz aptal goril!

- Bir şey yapmadım bana goril deme! Hem kiminle mesajlaşıyorsun sabahtan beri!?

- Bu seni ilgilendirmez!

- Dur tahminde bulunayım A-

- Yine mi yapacaksın cidden?

- Athena! Madem bu kadar ilgilisin açıl gitsin Kaoru.

- O kadar basit değil.

- Kabul ediyorsun yani hoşlandığını.

- Hayır!

    Şimdilik bu basit tartışma Joe'nun her zamanki takılmaları gibi olsa da arkasında bir gerçeklik payı vardı.

    Yani tabii sonuçta bir gorilin düşüncelerine ne kadar güven olabilirdi ki....Cherry'ye göre tartışılmayacak derecede güven olabilirdi.

Üff! Yine geç attım, kusura bakmayın artık çok sık bölüm atamıyorum. Bölüm biraz sıkıcı geldi. Siz ne düşünüyorsunuz? Bu bölüm güzel gelmezse lütfen okumayı bırakmayın.

Bir de isim yazacağım artık diyaloglar ama sadece üçlü konuşmalarda;okuyan, oy veren, yorum yazan herkese çok teşekkürler.