Owned By A Mafia Boss (PUBLISHED UNDER PSICOM)

CHAPTER 25

Chapter 25

Clayton’s Pov

BINABANGUNGOT talaga ako sa blowjob na sinasabi ni Lorcan halos hindi ako patulugin. Maya't maya ako nagigising. Buti na lang at hindi na rin binubuksan ni Lorcan ang topic na iyon. Sa katangahan ko pa ay nagsearch pa talaga ako kung papaano ang blowjob kaya ayon dumagdag sa bangungot ko. Minsan nga ay tinatawag ako ni Lorcan pero nakatulala lang ako. Iniisip ko kasi ang blowjob at ang alaga ni Lorcan. Parang mahihimatay na ako. Tapos naiisip ko palang na magsi-s*x kami sa kahit saang anggulo at sulok ay pinamumulahan na ako. Ano kaya ang pakiramdam no'n?

Sa mga sumusunod na araw ay naging maayos naman ang takbo ng araw ko dahil hindi ako masyadong pinapagod ni Lorcan at nakakalangoy na rin ako sa dagat. Sulit na iyong sem break ko. Nagtagal kami ng ilang araw sa rest house pero sina Colt at Desmond ay nauna ng umuwi sa amin dahil marami pa raw silang gagawin. Naiwan kaming tatlo ni Daniel at Lorcan. Masaya ako sa naging bakasyon namin.

"Baby Daniel kong ang papa mo ba si uncle Lorcan mo. Gusto mo ba iyon?" tanong ko habang nakahiga ako sa sun lounger at katabi ko si Daniel. Si Lorcan kasi naliligo sa dagat.

"It's fine." wala sa sariling sagot ni Daniel.

"Gusto mo bang tawagin siyang daddy?" tanong ko pa sa kanya.

"I don't know." inosente niyang sagot sa akin.

"Anong- bakit, I don't know baby?"

"Buhat." Binuka niya ang dalawang kamay. Bumangon ako sa pagkakahiga at binuhat siya bago kinandong paharap sa akin.

"I want- I want to call Uncle Lorcan . . . my Daddy, but does he want it? What if he'll get mad? I am afraid of him, papa."

"Naku baby hindi magagalit ang dad- uncle mo. Saka h'wag kang matakot sa kanya mabait ang uncle mo."

"I know that he is my father, Papa." pabulong na saad ni Daniel saka niyakap ako.

Hindi ko alam kung ano ang sasabihin ko sa bata. Alam niya na ama niya si Lorcan. Pero, bakit uncle pa rin siya nang uncle? Ako ay maagang iniwan ng ama at mahirap iyon. Iyong pumapasok ako sa school tapos nakikita ko iyong iba na hinahatid ng kanilang ama tapos ako wala. Nakakainggit ang ganun. Iba pa rin talaga pag may ama ka.

"What happened?" tanong ni Lorcan na ngayon ay nagpupunas ng buhok sa harap ko. Umupo siya sa katapat na sun lounger.

"Lorcan," itinaas niya iyong isang kilay niya sa akin. "Sorry-sorry nakialam ako."

"Why are you sorry? Tell me what really happened." aniya at kinuha si Daniel sa akin.

"Daniel," kinandong niya rin si Daniel. "Why are you crying? I thought you're a big boy. Big boys don't cry." pag-aalo niya sa bata na tahimik na umiiyak.

"Perkin?" patanong na tawag sa akin ni Lorcan.

Yumuko ako at pinagsiklop ang kamay ko. "T-tinanong ko kasi siya kanina kung-kung gusto ka ba niyang tawaging d-daddy, pero Lorcan alam niya na ikaw ang ama niya."

Tumingin ako kay Lorcan.

"D-daniel," nangangatal na saad ni Lorcan. Ngayon ko lang siya nakitang sobrang takot at nangamba ng ganito.