The Barrio Gay (Now Published under LLP)

Longing

                Jason’s sight was locked towards his mother who is now weakly lying in bed. He could not help but to blame himself for what really happened. Dahil na rin inalis nya ang connections niya dito sa Pilipinas nung mga nakaraang araw ay namiss din niya ang mga masamang nangyari nung hindi matuloy ang kasal nila ng unica hija ng mga Vermida. His mother was sent to the hospital because of worrying over this matter. According to the medical assistants, she was so stressed of thinking kaya bumigay ang katawan niya.

                Bumisita naman si Mr. Don kagabi na lalong nagpagulo sa utak ng binata. He pose a threat to Jason kung hindi nito ituloy ang pagpapakasal kay Liza, the desperate woman. He goes back to thinking about their conversation last night sa labas ng hospital…

                His father was mockingly staring at him na nagpipigil ng galit sa ngayon dahil sa pagtatagpo nilang ito. He never wanted to talk to Mr. Don again because of his childish threat.

 

                “So son, I thought you hated me?... You hated those people who are like me… but now, you seem to be liking someone who is basically like… me” nakangisi nitong panunuya sa anak.

 

                “Tss… Pwede ba? Ba’t ka pa pumunta dito? I thought you don’t care about mom anymore” pagsagot nito kay Mr. Won Don.

 

                “Of course, your Mom’s still my responsibility, not unless you want her gone under my roof?” nakangisi pa rin nitong tugon. Makikita naman ang pagkapikon ng binata sa matalim nitong pag-irap sa ama. “…So, let’s talk about your partner in that cont-“ he stopped his father’s speech with his raging shout.

 

                “He is not like you! He will never be like you!” napupuno na ng galit ang binata pero blanko pa rin ang mukha ng dad niya. Hindi niya gustong madamay si Pete sa problema nilang mag-ama. Alam niya ang ibig sabihin ng ama tungkol sa pagbanggit nito sa beki na nakasama niya sa Korea.

 

                “Oh? Really?” ang parang nangungutya nitong tanong sa binata. “…It looks like I will not believe you with that matter… most of us, no, all of us are… perfectly the same” patuloy nito.

 

                “No! hindi siya pareho ninyo ni tito na iisipin lang ang mga sarili para sa pansariling kaligayahan… Pwe!”ngumising aso din ito sa ama. Nag-alab ang tagpong iyon na pinagitnaan ng katahimikan. Isang puno ng tensyon na katahimikan. Tanging masamang tinginan lang ang ginawa ng dalawa.

 

                “Look son, you know na mas malakas pa rin ang hawak ko sa leeg mo… Try to do something against my plan or else alam mo na ang mangyayari sa mommy mo pati na rin sa… lover mo, haha” pananakot nito sa kanyang sariling anak sabay talikod na dito at hakbang paalis. Nanggigigil na ngayon ang binata na malupit ang pagpigil sa sariling makapanakit ng tao. May tumulong luha sa mga mata. Dahil ito sa sobrang pagkagalit.

 

                “You will not do anything to Pete…” mahina nitong sagot na nakayuko. Napatigil naman sa paglalakad si Mr. Don at namutawi sa pisngi nito ang masamang ngiti at nagpatuloy na muli sa paglalakad.