Shigaraki x Reader |Bnha x Reader|

Sigara verir misin?

Beğenin lütfen ✍🏻

Birkaç dakikalık sessizliğin ardından başkanın odasının kapısı açıldı ve Neo kapıdan çıkarak arkasından kapıyı kapadı.

Kafamı kaldırarak ona baktım, bir süre beni izledi ve elini kalkmama yardım etmek için uzattı.

Tam sağ elimi uzatacakken durup sol elimi uzattım. Şu an sağ elimde özel eldivenim olduğu için özgünlüğüm işlemezdi ama yine de muhtemelen karşı taraf korkardı.

Ayağa kalktım, Neo yürümeye başlamıştı. Ben de ellerimi cebime sokarak peşinden gitmeye başladım.

"Ee, kimi öldürüyorum?"

"Şimdilik kimseyi öldürmüyorsun."

Bıkkın bir nefes verdim. "Odama mı gidiyorum yani?"

"Hayır, dışarı çıkıyoruz."

"Vayy başkandan birkaç saatliğine izin mi kopardın?"

Neo yürümeyi bırakıp bana döndü, hafifçe güldü "Değerimi bil, bu sefer iznin birkaç saatlik değil. Evet birini öldürmen gerek ama öldürmen gereken kişiyi yakalayamıyoruz. Biz onu yakalayana kadar sen de bizimle geleceksin."

Hafifçe omzumu silktim, "Vay be, 14 yıldır ilk kez bir gün dışarda 2 saatten fazla durabileceğim."

Neo'nun yüzündeki gülüş daha buruk bir gülüşe dönüştü, "Üzgünüm Lora."

Boşver dercesine elimi salladım ve yürümeye devam ettim.

Neo ile buraya ilk getirildiğimde tanışmıştım. O zamanlar küçük olduğum için odama birkaç oyun oynayabileceğim kadın gönderiyorlardı. Bir gün Neo onların peşinden gelip beni bulmuştu.

Elimdeki topu ellerimin arasında sağa sola ittirirken açık olan kapının önünden birilerinin sesleri geliyordu.

Topu bırakıp kapıya ilerledim ve kafamı kapının dışına çıkararak koridora baktım. Hemen kapının birkaç metre ötesinde benden birkaç yaş büyük duran bir çocuk ve Mitsuri abla vardı.

"Mitsuri abla?"

Mitsuri abla ve çocuk aynı anda bana döndü.

"Lora, sen içeri gir canım, geliyorum şimdi."

Mitsuri ablanın yanındaki çocuk hemen birkaç adım koşarak bana yaklaştı, Mitsuri abla onu tutmaya çalışırken o beni inceliyordu.

"Lora? Senin ismin Lora mı?

Çocuğun kim olduğunu bilmiyordum ve yabancılarla konuşmam yasaktı. Evet dercesine başımı salladım.

Çocuk hemen Mitsuri ablaya döndü, "Amcamın getirttiği o kötü kız mı bu?"

Kötü kız... Ben kötü müydüm? Onun amcası kimdi?

Mitsuri abla telaşla bana baktı, beni sever ve üzülmemi istemezdi. Tekrar çocuğa döndü, "Evet, amcanın getirttiği kız canım..."

Çocuk tekrar büyük gözleri ile bana döndü.

"Sen kötü birine benzemiyorsun. Sen kötü değilsin!"

Şaşkın bir şekilde ona bakıyordum, çocuk bir elini bana uzattı. "Ben Neo!"

Utanarak sol elimi ona doğru uzattım ve elini sıktım, "Ben Lora."

Arabaya binmiş ve ana caddeye gelmiştik. Sokaklarda Neo'nun eşliği ile boş boş gezinirken telefonu çalmaya başladı.

Birkaç dakikalık hiddetli konuşmanın ardından bana döndü. "Bir süreliğine bir yere gitmem gerekiyor. 10 dakikaya dönerim, lütfen insanlara yakın durma Lora."

Anlarcasına başımı salladım. Biliyordum, bana güvenmediği için değil; başkanın, kendisinin beni yalnız bıraktığını öğrenirse neler yapabileceğinden korkuyordu.

Neo yanımdan ayrılırken ben de neredeyse hiçbir insanın girmediği, ve çok aydınlık olmayan bir ara sokağa girdim.

Duvara yaslanarak cebimden sigara kutusunu çıkardım ve bir sigara ağzıma aldım, diğer cebimden de çakmağı çıkardım ve sigarayı yakarak derin bir nefes aldım.

Daha bir dakika geçmeden yanımda birinin duvara yaslandığını fark ettim. Kim olduğuna bile bakmadım, hâlâ karşı duvara dümdüz bakıyordum.

Yanımdaki kişinin bana döndüğünü hissettim, "Bir sigara versene."

Kafamı çevirerek ona döndüm, benim yaşlarımda bir erkek duruyordu karşımda.

Dış görünüşü biraz garipti. Yüzü sanki yaşlanmış gibi buruşuktu, ama benim yaşlarımda olduğuna emindim.

"Daha nazik söyler misin?"

Gözlerini kısarak bakmaya başladı.

"Uzatma, bir sigara istedim sadece."

"Asıl sen uzatma, sigara benim sigaram. Kibar davran ben de vereyim."

Kafasını gökyüzüne kaldırarak başını birkaç saniye boyunca salladı. Tekrar bana döndü.

"Sigara verir misin?"

Onaylarcasına başımı salladım ve cebimdeki sigara kutusunu avucuna koydum. Bana garip bir ifade ile bakmaya başladı.

"Tek bir sigara istemiştim."

İyice bitmiş sigaramı yere atarken omzumu silktim. "Bana bedavaya geliyor, boşver."

Birkaç saniye bana baktığını hissettim, sonra o da duvara yaslandı ve ağzına bir sigara aldı.

Ona döndüm, muhtemelen bu salağın çakmağı da yoktu çünkü saniyelerdir sigarayı yakmıyordu.

Derin bir nefes vererek çakmağımı çıkardım ve dudaklarının arasındaki sigarayı yaktım.

"Herhalde kibar konuşmaktan çok acizsin, çakmağı kibarca istesen verirdim."

"İstemesem de verdin zaten."

"Sigara boş boş ağzında durmasın diye verdim."

Birkaç dakikalık sessizlikten sonra konuşmaya başladı.

"Sağ elinde neden eldiven var?"

Hafifçe sırıtarak konuştum. "Elim üşüyor."

Söylediğimi sessizce tekrarladı, "Elin üşüyor..."