Shigaraki x Reader |Bnha x Reader|

İçini Dökmek

Beğenin lütfen ✍🏻

Başkan, ona dediğim şeylerden sonra bana başka bir şey demedi.

Benden ölümüne korkuyordu, bu çok ironikti.

Merkeze geldiğimizde birkaç koruma ile odama geldim. Normalde beni her zaman Neo getirirdi. Sanırım gerçekten üzgündü.

Onunla daha önce hiç tartışmamış veya küsmemiştim çünkü zaten küseceğimiz bir durum hiçbir zaman olmazdı.

Odaya girip kapım kapandığı an direkt kendini duvara yaslayarak yere çömeldim. Çok kötü hissediyordum, ağlamak istiyordum, kendimden nefret ediyordum.

İnsanlara zarar vermekten başka bir işe yaramıyordum.

Yaklaşık 1 saat boyunca yerde öylece duvarı izleyerek oturdum.

Kapım açılmıştı, kapıya döndüğümde elinde tuttuğu eldiven ile Neo'yu gördüm.

Birkaç saniye bana baktı ve daha sonra yaklaşarak eldiveni bana uzattı.

Elime aldığım eldiveni sağ elime geçirdim.

Neo'da yanıma oturdu. Dakikalarca süren sessizliğini o bozdu, "Neden orada kaldın Lora?"

"14 yıl sonra ilk kez bir gecemi dışarıda geçirme fırsatı bulmuştum."

Gözümün ucuyla Neo'ya baktım, ağzını hafifçe açtı ama bir şey demedi.

"Anlıyorum." birkaç saniye durup devam etti, "Haklısın, 14 yıl burada kalmak sıkıcı olmalı."

"Özür dilerim."

"Üstündekiler onların kıyafetleri mi?"

Üstüme baktım, Shigaraki'nin kıyafetleriydi. "Evet."

"Baya kaynaşmışsın sanırım."

"Sadece... Bana kötü davranmadılar."

Neo dediğimi tekrarladı, "Sana kötü davranmadılar..."

Tekrar sessizliğe büründük. Dakikalar sonra bu sefer ben sessizliği bozdum.

"Rüyamda Night'ı gördüm."

Neo bana dönmüştü. "Onu uzun zamandır görmediğini sanıyordum."

Onaylarcasına başımı salladım, "Evet, uzun zamandır görmüyordum..."

Night'tan bahsetmek moralimi bozmuştu.

O gün aklıma geldikçe kendimi öldürmek istiyordum.

"Annemler de vardı."

Neo gözlerini hafifçe kısmıştı, o da bu duruma üzülüyordu. "Üzgünüm..."

Anlarcasına başımı salladım, dakikalar sonra tekrar konuştu. "Night ne yapıyordu?"

Rüyam aklıma geldikçe gözlerim daha çok doluyordu. Dudağımı ısırarak konuştum. "Ölü bedeni arkamda uzanıyor, yaşayan bedeni önümde dikiliyordu."

Neo'da dediğimi sindirmek istercesine yutkundu. "Yaşayan bedeni ne yaptı?"

İstemsizce güldüm, güldüğüm an gözümden bir damla yaş düştü. "Ağzıma sıçtı."

Neo'da hafifçe sırıttı. "Ne dedi?"

"Bana yaptıklarım hakkında hesap sordu."

Neo bir şey demedi, cümleme devam ettim.

"Yara izim hakkında... Konuştu."

"Desene zihnim bana oyun oynuyor diye..."

Yıllar önce intihar etmeye kalkışmıştım. Kalbime bıçak saplamaya çalışarak. Ama maalesef direkt biri yardıma gelmişti ve ayrıca bıçak da tam kalbime saplanmamıştı.

Bu sefer kesin öleceğim diye düşünürken tekrar yaşamıştım.

Tanrı, yanına gelmemi istemiyordu. Buna o zaman emin olmuştum.

" 'İntihar bile edemiyorsun' dedi."

Neo yine bir şey demedi. Zar zor yutkunarak mırıldandım.

"Benimle ikiz olduğu için utanıyormuş."

"Lora-"

Ona döndüm, "Gerçekten benimle ikiz olduğu için utanıyor mudur?"

Ağlamaya başlamıştım. Night benim ikizimdi, bir diğer yarımdı. Zaten geçmişte olanlar yüzünden pişmanlık duyarken bir de rüyamda bunların olması ağır gelmişti.

Neo hemen bana yaklaştı. "Lora, hayır. O seni çok seviyor."

~~~~~~~~~~~~~

Saat gecenin ikisiydi. Banyoda suyun altında yaşadığım şeyleri düşünüyordum.

Yarım saat sonunda suyun altından çıktım ve kendimi bir havluya sardım. Koltuğa, Shigaraki'nin kıyafetlerine baktım.

Kıyafetlere ilerleyerek sweati elime aldım, her ne kadar ben giymiş olsam bile Shigaraki'nin de tanıdık kokusu geliyordu.

Nedense koku beni rahatlatmıştı. Sweati tutarak yatağa ilerledim ve sarılarak gözlerimi kapattım.