He's Killer Bride

Chapter 9

"Hoy! Megan?!" Napakurap ako ng biglang may sumigaw sa harapan ko. "Ano ba?! Nakikinig ka ba sa akin?! Kanina kapa tulala diyan!" Inis na sigaw ni Rosia.

Hindi ko siya pinansin dahil naiinis ako sa sarili ko kung bakit hindi mawala sa dibdib ko ang konsenya. Hindi naman ako ganito dati pero ngayon parang hindi na ako mapalagay sa tuwing may taong galit sa akin, lalong lalo na iyong lalaki na iyon.

Nagulat ako ng biglang may bumatok sa akin.

"Ano ba megan?! Kanina pa kita tinawag dahil kanina pa nag ri-ring cellphone mo!" Nakita ko ang mukha ni Rosia na sobrang inis sa akin.

I know that she's already know about my altitude. Siya lang ang taong nakakaintindi sa lahat ng problema ko at nakita ang mga hirap na dinanas ko noong mga panahon na wala ako sa sarili. She give me a strength and hope so that my life won't be damage because of what happened.

I pick up the phone and answer the call.

"Hello?"

"Megan? Anak?" Nagulat ako ng marinig ang boses ni mommy sa kabilang linya.

"Mom? Bakit po? May problema po ba kayo? Okay lang ba kayo diyan?" Sunod-sunod kung tanong.

"Oo anak. Okay lang ako. Ikaw kamusta ka diyan? Nakaharap ba kayo ulit ng daddy mo?" Tanong niya pabalik.

Simula noong araw na itinakas ko si mommy sa bahay niya ay natataka ako kung bakit hindi niya hinahanap ito at hindi siya nagpapakita sa akin. O di kaya pagod na siya kakahabol kay mommy dahil palagi ko siyang pinipigilan sa mga palno niyang walang kwenta.

"Wala po mom. Mas mabuti nga po iyon para wala ng manggugulo sayo at panatagg na po ang loob ko ng wala kayo dito."

Ilang minuto din kaming nag uap ni mommy at napagdesiyunan kung mag paalam na sa kanya dahil nagsilabasan na ang mga kaklase nila Eiron at Jack.

"Mommy?" Napalingon ako sa likuran ko at nakita ko si Jack at Eiron na magka akbay.

Napangiti ako at niyakap silang dalawa.

"How's first day of class? Nakinig ba kayo sa teacher?" I smiley asked.

"Yes mom. Nakinig diba tayo Eiron?" I saw Eiron nooded.

Alam kung nahihiya parin si Eiron pero gagawin ko ang lahat para maging comfortable siya sa amin.

"Wow! Sige bibilhan kayo ni Tita ng ice cream," sabat naman ni Rosia habang nakangiti.

"I can't eat ice cream because i have a allergy of sweets," sagot agad ni Jack.

Oo nga pala, natadaan ko ang sinabi niya noon. Mas mabuti sigurong hindi siya kakain ng mga matamis dahil hindi iyon mabuti sa katawan.

Pinauna ko muna sila Rosia at ng mga bata sa sasakyan dahil kailangan muna akong pumunta sa restroom dahil kanina pa ako naiihi at ngayon ko lang namalayan.

Pagkatapos kung umihi ay lumabas ako para balikan sina Rosia ngunit akmang ilalakad ko na ang mga paa ko ngunit ako ako ng biglang may humawak sa braso ko.

Napalingon ako at nakita kong ang baliw ko palang kapatid.

"Ano ba? Bitawan mo ako!" Inis kung singhal sa kanya at binaw ang braso ko na hawak niya.

"Where's mom? Saan mo siya tinago?" Seryosong tanong nito.

Inayos ko muna ang sarili ko at hianarap siya.

"Why are you looking our mom kuya? Wala ka naman pakialam kung anong nangyayari sa kanya sa loob ng pamamahay ninyo diba?" Sarkastimo kung sabi.

I always keep my suffocation at him. I want badly punch him right now because I feel annoy when he talking to me about nonsense. Pasalamat talaga siya dahil wala ako sa mood ngayon makipagtalo.