He's Killer Bride

Chapter 11

Pagdilat ko sa dalawang mata ko ay napakunot ang noo ko sa isang pamilyar na silid.

Teka? Bakit ako napunta sa kwarto ko? Sinong nagdala sa akin dito?

Akmang tatayo na ako ngunit nagulat ako ng nakaramdam ako ng sakit sa tagiliran. Kinapa ko ang sakit ngunit nanlaki ang mga mata ko ng makitang tinahi na ito.

Napa angat ako ng tingin ng biglang bumukas ang pinto at pumasok si Eldrin na may dalang pagkain.

"What is your feeling right now? Are you okay?" Tanong nito habang papalapit sa akin.

Napakunot ang noo ko habang inaakala ang huling nangyari pero nagtataka ako kung bakit blanko ang utak ko.

"What happened? Why I have wound? Bakit ako nandito ako sa kwarto ko?" Sunod-sunod kung tanong.

Itinabi muna niya ang dalang tray at umupo sa harap ko.

"Well, I saw you that you have a wound and I decided to cure you," paliwanag niya. Napatango naman ako sa sinabi niya.

"Pero bakit ako nagka-sugat? Wala naman akong nakalaban diba?" Nagtatakang tanong ko parin sa kanya.

"There's a thief trying to hold up you but he wasn't success it because I punch him hard."

Kaya pala.

Unti akong lumapit sa kanya at niyakap.

"Thank you. Thank you for saving me," I said while still hugging him.

Naramdaman kung may humalik sa ibabaw ng buhok ko.

"That's okay. You will my priority and I will not let them hurt you, even touch you." I don't why I let smile my face of what he saying.

Ilang minuto din kaming magkayap at nagsalita siya ulit.

"You hungry?" Napatango ako at ngumiti ng tipid.

"Ilang araw na pala akong tulog?" Tanong ko.

"1 week." Nanlaki ang mata ko sa sinabi niya.

"Totoo?!" He nodded.

Hala? Ganun ba kalala ang sugat ko kaya nakatulog ako ng ilang araw.

Biglang pumasok sa isip ko na sino ang nagpapalit ng damit ko? Nanlaki ang mga mata ko at tumingin sa kanya.

"Hindi ako nagpalit ng damit mo. I hire one nurse to take care of you and change your clothes," diritsang sabi niya.

Did he read my mind? I didn't say anything but he already answered my question.

Kinuha niya ang pagkain na dinala niya at inilagay sa harapan ko. Akmang kukunin ko na ang kutsara para ako na ang magsubo sa sarili ngunit nagulat ako ng agawin niya ito at nilagyan ng pagkain at walang pag alinlangan isinubo sa akin.

I don't know why I felt my two cheeks burning of what he did. I stop myself to stare him and avoid his green eyes.

Pagkatapos kung kumain ay nagpaalam muna siya sa akin na sasagutin muna niya ang tawag kaya agad akong tumango.

Akmang tatayo na ako para lumabas dito sa kwarto ngunit npakunot ang noo ko biglang may marinig na tunog ng cellphone.

Nakita ko ang cellphone ko na nakalagay sa ibabaw ng lamesa.

"Hello?"

"Megan? May balita na ako!" Napakunot ang noo ko sa sinabi niya.

Anong balita ang pinagsasabi niya?

"Ha?"

"Nakalimutan mo na ba? Iyong hinahanap ko na tatay ng anak ko. I saw him at sinabi ko sa kanya na magkakaanak na kami," sabi niya kaya nanlaki ang mga mata ko.