អំណាចម៉ាហ្វៀល😈🔞[ចប់]

មានតែភូមិគ្រឹះយើងទេដែលអាចទុកចិត្តបាន

Ep:17

ចូលមកដល់ថ្ងៃត្រង់ហើយជុងហ្គុកនៅតែក្នុងអូសហ្វីសដដែលនាយកំពុងតែធ្វើកិច្ចការអោយរួចមុនថ្ងៃកំណត់នឹងបានមានពេលសម្រាកនៅក្បែររាងតូចបានច្រើនព្រោះប៉ុន្នានថ្ងៃនេះនាយពិតជារវល់មែមទើបត្រូវរហ័សរៀបចំខាងក្រុមហ៊ុនអោយរួចរាល់។

តុកៗ!!

<អ្នកណា>ជុងហ្គុក ងើបមុខពីឯកសារសម្លឹងទៅមាត់ទ្វាខាងមុខដែលកំពុងមានអ្នកគោះរំខាននាយ។

<គឺ..ខ្ញុំ>គ្រាន់តែឮសម្លេងស្រទន់ពីខាងក្រៅភ្លាមធ្វើអោយនាយកំម្លោះនៅខាងក្នុងញញឹមចេញមកមិនដូចមិញនេះទេអង្គុយធ្វើការទាំងទឹកមុខធុញថប់ជាខ្លាំង។

<ចូលមក>

ក្រាក~~

<លោក..>ថេហ្យុងដើរមកជិតតុធ្វើការរបស់រាងក្រាស់ដោយមានទាំងប្រអប់បាយដែលគេរៀបចំអោយរាងក្រាស់ថែមទៀតផង។

<មិចក៏មកបាន>នាយកំម្លោះសួរបណ្តើរទាញរាតូចអោយមកជិតខ្លួនថែមទាំងអោយអង្គុយលើភ្លៅរបស់នាយថែមទៀត។

<គឺជិះឡានមក>

<សម្តីបានណាស់លែងឈឺហើយហេស>

<ឈឺស្អីលោក>

<គឺរឿងពីយប់..>

<បានហើយ..មកនិយាយស្អី>រាងតូចប្រញាប់កាត់សម្តីរាងក្រាស់យ៉ាងលឿនមកនិយាយស្អីពេលនេះអាមនុស្សពូកែអៀនផង។

<ហឹុស...ចុះអ្នកណាជូនមក>

<សូមអ្នកនៅក្នុងភូមិគ្រឹះអោយជូនមក>

<មកម្នាក់ឯងមិនខ្លាចទេហេស..ថ្ងៃក្រោយមិនអោយមកចឹងទេ បើចង់មកត្រូវcallមកយើងជាមុនសិន>ជុងហ្គុ ថាស្តីអោយរាងតូចនាយពិតជាមិនចង់អោយគេមកម្នាក់បែបនេះឡើងបើដឹងចឹងនាយប្រាកដជាអោយហ្វីលទៅទទួលហើយ។

<គ្រាន់តែយកបាយមកអោយខុសដែលហេស>ថេហ្យុង

<មិនមែនបែបនឹង ក៏ដឹងហើយថាវាមានគ្រោះថ្នាក់ណាស់ចេញមកម្នាក់ឯងបែបនេះ>ជុងហ្គុក

<អា៎ៗ..ដឹងហើយនេះខ្ញុំខំយកបាយមកអោយលោកញាំុវាសិនទៅ>ថេហ្យុងខ្ជិលប្រកែកជាមួយនឹងនាយច្រើនក៏យកប្រអប់បាយមកបង្ហាយនាយវិញ។