អំណាចម៉ាហ្វៀល😈🔞[ចប់]

ពិតជាអស្ចារ្យខ្លាំងណាស់!!

Ep:47

<ខ្ញុំចង់ស្លាប់...>ថេហ្យុង ឈប់រើបម្រាស់បន្តគេពិតជាហត់ខ្លាំងណាស់តើអាចទេបំពេញបំណងគេអោយបានទៅជួយនឹងជុងហ្គុកផង..គេគិតអ្វីមិនចេញទៀតទេខួរក្បាលគេប្រែជាទទេស្អាតក្នុងខ្លួនគេប្រែជាអស់កំម្លាំងលែងចង់តទល់នឹងអ្វីទៀតហើយ។

<ថេហ្យុង..>Jhope ពេលនេះក៏មិនដឹងធ្វើអ្វីកើតដែលនាយលើកដៃមកអង្អែលស្នាររាងតូចដែលញ័រទទ្រើតព្រោះតែកំពុងយំចេញមកទៀតហើយនាយពិតជាមិនដឹងលួងយ៉ាងមិចកើតនោះដែរ..ធ្វើយ៉ាងមិចមនុស្សដែលយើងស្រឡាញ់មកកើតរឿងបែបនេះអ្នកណាៗក៏ពិបាកនឹងទទួលយកដែលចឹងហើយមានតែអោយថេហ្យុងយំអោយអស់ចិត្ត។

<ខ្ញុំចង់នៅម្នាក់ឯង..>

<តែ..>

<កុំភ័យអីខ្ញុំមិនសម្លាប់ខ្លួនឯងទេ>ថេហ្យុង

<បាន>ឮបែបនេះគេក៏នៅតែមិនអស់ចិត្តដដែលតែនេះជាការសូមរបស់ថេហ្យុងហើយគេក៏ហាមមិនបានដូចគ្នា។

គ្រាន់តែjhopeដើរចេញទៅផុតថេហ្យុងក៏បោះជំហានយឺតៗទៅកាន់តែជិតអគារមួយនោះ..ពេលនេះឡានទឹកកណពុងតែនាំគ្នាជួយពន្លត់ភ្លើងហើយតែនៅខាងក្រោមនៅមិនទាន់រលត់អស់នោះទេ។

<អូនទៅរកបងហើយជុងហ្គុក>រាងតូចញញឹមសម្លឹងទៅក្នុងអគារដែលកំពុងមានភ្លើងឆេះយ៉ាងខ្លាំងនោះ..គេនឹងបានទៅរស់នៅជាមួយរាងក្រាស់ហើយបើសិនជាញេចូលទៅ។

<ថ..ថេយ៍..>សម្លេងល្វើយៗហោះចូលត្រចៀករាងតូចឮល្វើយៗចាប់ផ្តើមធ្វើអោយថេហ្យុងងាកសម្លឹងរកមើលសម្លេងនោះ។

<ជុង..តើជាបងមែនទេ>ថេហ្យុង ស្រែកទាំងយំព្រោះគេចាំ..ចាំសម្លេងរបស់នាយច្បាស់នេះជាសម្លេងជុងហ្គុករបស់គេ..គេមិនបានច្រលំនោះទេ។

<ហឹុកៗ..ជុងបងនៅទីណា..ហឹុក..ឆាប់ចេញមក>ម្តងនេះស្រែកយំតែម្តងព្រោះលែងឮសម្លេងនាយទៀតដឹងទេគេខ្លាចថាវាជាការស្រមើលស្រមៃរបស់គេណាស់។

<ថេយ៍...បង..>សម្លេងដាច់ៗរបស់នាយធ្វើអោយរាងតូចដើរទៅរកក្បែរព្រៃដែលដោះវែងៗហួសក្បាលគេទៅទៀត។