Part(11) zawgyi
ကစားကြင္းကေန ...အိမ္ျပန္တဲ့လမ္းမွာ အနက္ေရာင္ကားတစ္စီး...
ဆိုးလ္ၿမိဳ႔ရဲ့ကားလမ္းမေပၚမွာ... ေျဖးေျဖးမွန္မွန္ေမာင္းႏွင္ဆဲ...
ထိုအနက္ေရာင္ကားထဲက... လူသားႏွစ္ေယာက္ရဲ့ေလထုက
ေတာ့...တိတ္ဆိတ္ၿငိမ္သက္လ်က္ေပါ့...
တစ္ဦးကေတာ့... ကားျပတင္းမွန္ကိုခ်ၿပီး ဆိုးလ္ၿမိဳ႔ရဲ့ညရႈခင္း
အလွကိုခံစားၿပီး... မ်က္ႏွာေပၚညင္သာစြာထိေတြ့လာတဲ့ေလ
ေျပေလညင္းကို... တစ္ဝႀကီးခံစားေနတယ္...
ေနာက္တစ္ဦးကေတာ့... ကားေမာင္းေနရင္း သူ႔ေဘးနားမွာ...
ၿငိမ္သက္စြာထိုင္ေနတဲ့ .ေကာင္ေလးဆီမွာပဲအာရံုေရာက္ေန
တယ္ ...တစ္ဖက္ကလည္းကားကိုsaveျဖစ္စြာေမာင္းရေသးတယ္...
အျခားတစ္ဖက္မွာလည္း ...သူ႔အာရံုကိုလႊမ္းမိုးထားတဲ့သူကို
ဂရုျပဳစြာၾကည့္ရင္း... သူဘာျဖစ္ေနတာလည္းဆိုတာခန္႔မွန္း
ရေသးတယ္...
ေနာက္ဆံုးေတာ့လည္း... Jiyongမေနႏိုင္စြာပဲ ေမးရေတာ့တာ
ေပါ့ ...
"Ri... ၿငိမ္လိုက္ခ်ည္လား... ေနမေကာင္းဘူးလား"
သူ႔ကိုေနမေကာင္းဘူးထင္ၿပီး... ႏွဖူးကိုလက္တင္ၿပီးအပူခ်ိန္ရိွ
မရိွလာစမ္းေနတဲ့ အကိုyongေလးကို ေခါင္းခါၿပီး
"ဟင့္အင္း ...ေကာင္းပါတယ္... ဘာျဖစ္လို႔လဲအကိုyongေလး"
"အင္း...ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး ...ငါကမင္းၿငိမ္ေနေတာ့ ေနမေကာင္း
ျဖစ္လို႔မ်ားလားဆိုၿပီး...ေမးၾကည့္တာ ဘာမွမျဖစ္တာေသခ်ာ
တယ္ေနာ္..."
"အင္း"တစ္လံုးတည္းသာဆိုၿပီး... ဟိုဘက္ကိုျပန္လွည့္သြားတဲ့
ေကာင္ေလးရယ္ပါ... သူတို႔ၾကားထဲမွာေလထုက--တစ္ဖန္ျပန္
လည္ၿပီးေတာ့ဆိတ္ၿငိမ္သြားျပန္တယ္... Riမင္းတစ္ခုခုျဖစ္ေန
တာငါသိပါတယ္ ...ဘာေၾကာင့္လဲဆိုတဲ့အေၾကာင္းအရင္းကိုပဲ
ငါမသိတာ ...မင္းနဲ႔ငါ့ၾကားမွာစကားေျပာဖို႔လိုေနၿပီထင္တယ္...
အၿမဲတက္တက္ႂကြၾကြရိွေနတဲ့...ေကာင္ေလးက ကစား
ကြင္းကျပန္လာထဲၿငိမ္ေနတာ... အခုခ်ိန္ထိပဲ တကယ္ဆို...ဒါသူ႔
ပံုစံအမွန္မဟုတ္ဘူးေလ ...အၿမဲတမ္းတက္ႂကြလန္းဆန္းေနတဲ့
Seungri ကိုပဲ...ကၽြန္ေတာ္ျပန္ျမင္ခ်င္တယ္
YOU ARE READING
Only You (Completed)
Fanfictionတစ်ကယ်တော့လေ အချစ်ဆိုတဲ့အရာကြီးမှာ ကျား;မ ခွဲခြားဖို့မလိုပါဘူး။ တစ်ဦးနှင့်တစ်ဦးသာ ယုံကြည်စွာချစ်နေဖို့က အဓိကပါ။ ကိုယ်ချစ်တဲ့သူက ယောက်ျားလေးဖြစ်စေ မိန်းကလေးဖြစ်စေ ယုံကြည်နားလည်မှုနဲ့ရှေ့ ဆက်သွားမယ်ဆိုရင် ထိုသူနှစ်ဦးသားရဲ့ချစ် ခြင်းဟာလည်း ခိုင်မြဲတဲ...
