CHAPTER 29

408 10 0
                                    

Cassandra is on her duty as of now, anong oras na. It's already 9 in the evening.

Kanina pa siya tingin ng tingin sa telepono niya, isang linggo na ang nakalipas noong unang anibersaryo nila ng kasintahan. At tatlong araw na din malamig iyon sa kaniya.


The threat stops the day that Tyrone stops messaging her, mas kaya niyang may natatanggap siyang mga ganun but Tyrone's ignorance. She couldn't bear it.


Nagiiwan naman siya ng updates sa binata ngunit ang tugon lang nito sa kaniya ay 'okay' 'sge' 'ingat' 'talk to you later' 'still busy'. No more replies to her I love you and I miss you.


She sat on the waiting bench in the ER while waiting for further instructions and lean her back and stretches her arms.


Hindi na siya nakakatulog simula nag-intern siya, if ever she'll sleep mga dalawang oras na lang at putol-putol pa yun. Nung mga nakaraan, Tyrone will check on her and fetch her if she has time.


Iya, her co-intern. Lumapit ito sa kaniya at tinabihan siya. "Kamusta ka? Mukhang drain ka na ah di tulad nung mga nakaraan".


She sighs and puts one arm on her forehead, "Si Tyrone, ilang araw ng malamig yung pakikitungo niya sa akin. I know I sound so pathetic but I really feel so weird, parang may hindi tama".


She opens up to her, sa trabaho nila at pangarap kailangan mong maging matatag. Kaya hangga't maari magsabi ka para gumaan yang nararamdaman mo.


Nakinig lang si Iya sa kaniya habang nagkkwento siya, "He isn't responding like his usual self, naiintindihan ko yung part na nagsisimula na kami mag-grow sa kaniya-kaniya naming passion pero may mali talaga".


Aliyanah listens to her as she keeps patting Cassandra's back, "Baka naman sobrang busy lang niya, hangga't hindi kasi niya kinoconfirm we can't assume".


"We doctors can't assume a patient's sickness without asking or confirming it to them, parang sa inyo".


Tama nga naman, malaki ang tiwala ko kay Tyrone. Maybe yung oras lang talaga namin yung hindi magtagpo, I understand.


I smile at Iya and thank her. "Thank you, Iya. Malaking tulong".


She winked at me and gesture an okay sign, "Tayo lang naman ang magtutulungan ano, no need to thank me. Pag may time libre mo na lang ako ng Starbucks".


Natawa kaming pareho sa sinabi niya but I agree, "Oo ba".


Nanlaki ang mata niya na ikinatawa ko lalo, "Hala! Char char lang yun".


"Ano ka ba, okay lang 'no. Pag free time, SB tayo".


Lumundag siya na nagpagulat sa akin at niyakap ako ng mahigpit, "Yey! Salamat Cass".

Choosing You (Us Against The Fate Series #1)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon