13 ☆ a milli

442 19 32
                                    

Antrenmanlarımızdaki kişi sayısı beni çok üzüyor.

Biraz daha sabretmemiz gerekecek belli ki. Doruk'a da 600-700 bin euro gibi bir rakam teklif etmişiz. Yaklaşık 7 milyon TL'ye denk geliyor yıllık. Kabul etse de 3 sene daha rahat etsek.

Duy bunları Doruğğğ!

Mantıksız bölüm isimleri yazmak istemiyorum. Bölümün içinde geçen bir kısımla ilgili olsun istiyorum. Fikirleriniz varsa alabilirim.⬇

> 25 yorum 10 vote <

30 Çok fazla geldi 25 yaptım.

😘

Cemre hasta ziyaretini bahane ederek müsaade istemişti. Onunla memlekete gitme planımız vardı. Ama alçının çıkmasını bekleyecektik.

Canım memleketim Rize'ye gideceğiz.(yazar Samsunlu ama Hiloşko'yu karadenizli yapmak istedi.)

Cemre İzmir Foçalı. Ama içinde ufak terek bir Rizeli var sayemde.

Doruk'la televizyonda ne var diye bakarken hem mesaj aldı hemde spor programında milli takım kadroları açıklanmıştı.

Rıdvan ve Dorukhan seçilmişti bizden. Evde bir sevinç hakimdi.

"Aşkım çok mutluyum şuan."

"Sen böyleysen Rıdvan kendini dağlara vurmuştur kesin."

"Evet o ilk kez a takımda olacak."

"Ben arayayım onu."

Dünyanın en iyi sol beki R.Yılmaz aranıyor...

Rıdvan: Abla a milli takıma seçilmişim!

"Evet canım bizde şimdi öğrendik. Sana mesaj geldi mi?"

Rıdvan: Mesaj mı? Ben televizyondan ögrendim.

"Alemsin ablacım ya. Senin için çok sevindim. İnşallah forma şansı bulursunuz ikiniz de."

Rıdvan: Amin abla, amin. Beni çok fazla kişi arıyor aynı anda, sonra görüşsek olur mu?

"Sen rahatına bak, ben tebrik etmek için aradım. Görüşelim ama gitmeden."

Rıdvan: Tamam abla. Kendine iyi bak, geçmiş olsun.

"Sağ ol. Uykunu iyi al diyeceğim ama sen uyuyamazsın da şimdi. Hadi iyi geceler."

Konuşmayı bitirip can kuşuma döndüm.

"Şimdi sıra sizde kalbimin ortasahası."

"Güzel bir tabir. Kalbimin ortasahası."

"Bol bol kullanırım o zaman."

Böyle konuşurken aramızdaki mesafe de azalıyordu.

"Hiç rahatsız değilim."

Beni öpmeden önceki son sözü olmuştu.

Bu daha öncekinden uzun bir öpüşmeydi.

İncitmekten korkarak, nazikçe öpüyordu.

Uzun dediysem, benim için kat kat uzundu.

Sonunu getirmek gerekirdi ve genellikle bu işin ucu hayra gitmiyordu.

Kısık bir sesle konuşmaya başladım. Nefeslerimiz birbirine değiyordu.

"Bu bizim ilk ayrılığımız mı şimdi?"

"Ben bunu ayrılık olarak görmüyorum. Çünkü nereye gidersem bir yarımda seni de götürmüş oluyorum."

Kalbimi bırakıyorum şu cümleye...

delight • Dorukhan ToközHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin